Ως χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα θεωρείται εκείνο που παρατηρείται σε τέσσερις ή και περισσότερες εβδομάδες μετά την κάκωση.
Το 90% παρατηρούνται σε άτομα άνω των 60ετών. Η προηγηθείσα κάκωση αρκετές φορές είναι πολύ μικρή και δεν τη θυμάται ο ασθενής.
Στους προδιαθεσικούς παράγοντες
περιλαμβάνονται, η εγκεφαλική ατροφία, ο αλκοολισμός, η χρήση
αντιπηκτικών και οι αραχνοειδείς κύστεις. Μετά από κάποια κάκωση οι
ασθενείς παραπονούνται για κεφαλαλγία, υπνηλία, αδυναμία άνω ή κάτω
άκρου, διαταραχές λόγου.
Η διάγνωση γίνεται με αξονική τομογραφία
εγκεφάλου. Η θεραπεία περιορίζεται στη διάνοιξη μιας κρανιοανάτρησης,
για παροχέτευση του αιματώματος, υπό τοπική ή ήπια αναισθησία (μέθη).
Επί υποτροπής δύναται να χρειαστεί κρανιοτομία για την αφαίρεση της κάψας, η οποία είναι συχνά υπεύθυνη των υποτροπών.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΕΣΙΔΗΣ,ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
iator.gr
