Έγκυος δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να διατηρήσετε καθαρό σπίτι σας. Όπως και με πολλές άλλες δραστηριότητες, σημαίνει απλώς ότι θα πρέπει να προσαρμόσετε τα όσα κάνετε στην κατάστασή σας. Καλό είναι, λοιπόν, να αποφεύγετε ακόμη και μερικές απλές δουλειές του σπιτιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας, καθώς μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνες, τόσο για εσάς όσο και για το αναπτυσσόμενο έμβρυο σας
Δείτε τι θα πρέπει να προσέξετε:

Τα καθαριστικά από σκληρές χημικές ουσίες

Προϊόντα καθαρισμού που περιέχουν χημικές ουσίες μπορούν να προκαλέσουν αναθυμιάσεις επιβλαβείς για την εγκυμοσύνη σας. Εάν πρέπει να αντιμετωπίσετε βρώμικους φούρνους και τουαλέτες ενώ είστε έγκυος, αναζητήστε εναλλακτικές λύσεις. Φτιάξτε τα δικά σας καθαριστικά από φυσικές πρώτες ύλες όπως λευκό ξύδι, μαγειρική σόδα, λεμόνια. Το αποτέλεσμα θα είναι εξίσου καλό και ακίνδυνο.

Να μην σηκώνετε βάρος
Προσπαθήστε να μην σηκώνετε βαριές τσάντες με ψώνια από το σούπερ μάρκετ ή έπιπλα μέσα στο σπίτι. Όσο πιο μεγάλη είναι η κοιλιά σας τόσο πιο πολύ επιβαρύνεται το κάτω μέρος της πλάτης σας και ο τραυματισμός της πλάτης είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε. Ζητήστε από τον σύζυγο, τα μεγαλύτερα παιδιά, φίλους ή συγγενείς να σας βοηθήσουν.
Να μην καθαρίζετε τα απορρίμματα των κατοικίδιων
Ο καθαρισμός των απορριμμάτων της γάτας ή το πλύσιμο του σκύλου μπορεί να σας εκθέσουν σε παράσιτα και μικρόβια. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα έμβρυο είναι η τοξοπλάσμωση, μια μόλυνση που μεταδίδεται από ένα παράσιτο που ζει στα κόπρανα της γάτας. Εάν παρ’ όλα αυτά δεν μπορείτε να αποφύγετε αυτές τις δουλειές φροντίστε τουλάχιστον να φοράτε γάντια και να πλένετε τα χέρια σας αμέσως μετά.
Να μην ανεβαίνετε σε σκάλες
Προσπαθήστε να μην κάνετε δουλειές που απαιτούν αναρρίχηση ή ισορροπία σε καρέκλες ή σκάλες, όπως το να καθαρίζετε τις κουρτίνες ή τους ανεμιστήρες οροφής. Οι έγκυες γυναίκες είναι ευάλωτες στις πτώσεις και ο αντίκτυπος μπορεί να είναι επικίνδυνος. Μην στέκεστε σε τραπέζια, σκαμνιά ή ακόμα και χαμηλά σκαλοπάτια.

Επίσης καλό θα είναι να έχετε υπόψιν σας και τα εξής:

Σφουγγάρισμα και σκούπισμα
Ενώ αυτές οι δραστηριότητες είναι εντάξει σε λογική συχνότητα μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο της πλάτης και της μέσης σας. Κάθε φορά που σκουπίζετε και σφουγγαρίζετε κάνετε συχνά διαλείμματα για να ξεκουραστείτε.
Καθαρισμός παραθύρων
Να είστε προσεκτικές κατά τον καθαρισμό των παραθύρων επειδή είναι εύκολο να γλιστρήσετε και να πέσετε. Αποφύγετε σκληρά καθαριστικά τζαμιών, χρησιμοποιήστε φυσικά καθαριστικά που θα φτιάξετε μόνες σας ή απλά χρησιμοποιήστε μια υγρή εφημερίδα για να σκουπίσετε τα παράθυρα.
Πλύσιμο πιάτων
Θυμηθείτε να φοράτε γάντια επειδή το δέρμα σας είναι πολύ ευαίσθητο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα

Όταν σκουπίζετε με ηλεκτρική σκούπα, φροντίζετε να κάνετε διαλείμματα και προσπαθήστε να μην αλλάξετε το φίλτρο ενώ είστε έγκυος. Το φίλτρο περιέχει σκόνες και τρίχες που μπορεί να ερεθίσουν τα μάτια και τους πνεύμονες.

mothersblog.gr

Δείτε εδώ...

Η καρδιαγγειακές παθήσεις είναι μια ομάδα ασθενειών που σχετίζονται με την καρδιά και το κυκλοφορικό που είναι από τα πιο επικίνδυνα ιατρικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο σώμα και αποτελούν την κυριότερη αιτία θανάτου σε όλο τον κόσμο. Η υψηλή αρτηριακή πίεση, η στεφανιαία νόσος, η στηθάγχη, το εγκεφαλικό και η αρτηριοσκλήρωση είναι όλες καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η καρδιαγγειακή ασθένεια δεν περιορίζεται σε αυτούς που είναι πάνω από 65 χρονών και δεν αφορά μόνο τους άνδρες. Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο να εμφανίσουν υψηλή αρτηριακή πίεση, εγκεφαλικά και καρδιακή προσβολή. Το οικογενειακό ιστορικό με καρδιακές παθήσεις θα αυξήσει επίσης τον κίνδυνο να προσβληθούν από την ασθένεια.
Στα παρακάτω άρθρα θα γίνει μία εκτενής παρουσίαση των μελετών που εξέτασαν την επίδραση της άσκησης (αερόβιας ή με αντιστάσεις) στις παθήσεις του μυοκαρδίου και κατα πόσο μπορεί η άσκηση να βελτιώσει την φυσική κατάσταση και την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Το 2009 ο Dua και συν. μελέτησαν την επίδραση της άσκησης σε ασθενείς που πάσχουν εκ γενετής απο καρδιαγγειακές παθήσεις. 61 άτομα απο τα οποία τα 36 άντρες πέρασαν απο 3 στάδια.
Το 1^ο στάδιο περιελάμβανε ερωτηματολόγιο και κλινικές εξετάσεις απο τις οποίες γινόταν η αρχική εκτίμιση της φυσικής δραστηριότητας χρησιμοποιόντας επιταχυνσιόμετρα για μια εβδομάδα και της ποιότητας ζωής των ασθενών.
Στο 2^ο στάδιο εκταλούσαν για 10 εβδομάδες, 5/εβδομάδα περπάτημα 20-30 λεπτών αυξάνοντας τον χρόνο άσκησης 10% κάθε εβδομάδα. Στο 3^ο στάδιο γινόταν επαναξιολόγηση με ερωτηματολόγια αλλά και 7 μέρες καταγραφή της φυσικής δραστηριότητας ξανά με τα επιταχυνσιόμετρα. Στα αποτελέσματα φάνηκε ότι υπήρξε αύξηση του χρόνου άσκησης στο τεστ στον εργοδιάδρομο απο 9.2 σε 11.2 λεπτά. επίσης στατιστικά σημαντική διαφορά υπήρξε και στα σκορ στο ερωτηματολόγιο μετά τις 10 εβδομάδες κάτι που απέδειξε ότι βελτιώθηκε αισθητά η ποιότητα ζωης των ασθενών.
Tων ασθενών που έλαβαν μόνο αερόβια ερεθίσματα.
Η αερόβια διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης φαίνετε να έχει καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με την συνεχόμενη μέθοδος προπόνησης σε ασθενής με χρόνιες καρδιακές ασθένειες. Ο Guiraud και συνεργάτες του (2009) αποφάσισαν να ερευνήσουν την ένταση την οποία θα πετυχαίναμε καλύτερα αποτελέσματα συγκρίνωντας της οξείες καρδιοαναπνευστικές ανταποκρίσεις σε τέσσερις διαφορετικές εντάσεις.
Τα πρωτόκολλα που χρησιμοποίησε ήταν 15s άσκηση με παθητικό διάλειμμα 15s (Α), 15s άσκηση με 15s ενεργητικό διάλειμμα στο 50% της ΜΑΤ (Β), 60s  άσκηση με παθητικό διάλειμμα  60s (Γ) και τέλος  60s άσκηση με διάλειμμα 60s στο 50% της ΜΑΤ. Η ένταση της άσκησης σε όλα τα προτώκολλα ήταν 100% της ΜΑΤ και ήταν σε ποδήλατο. 65% του δείγματος κατάφεραν να ασκηθούν σε διάρκεια 35 λεπτών στο Α, ενώ μόλις 16, 42, 0% στα γρουπ Β, Γ και Δ αντίστοιχα.
Το παθητικό διάλειμμα βοήθησε επίσης στους ασκούμενους να πετύχουν μεγαλύτερη διάρκεια άσκησης σε σχέση με το ενεργητικό διάλειμμα. Παρά τις διαφορές στον χρόνο εξάντλησης δεν υπήρχαν διαφορές στον χρόνο παραμονής της άσκησης σε υψηλά ποσοστά της VO2max εκτός του γκρουπ Γ όπου υπήρχαν διαφορές στον χρόνο άσκησης σε πολύ υψηλά ποσοστα της τάξης των 90 και 95% της VO2max. Τέλος οι ασκούμενοι όταν ρωτήθηκαν επέλεξαν ώς ιδανικότερο προτώκολλο για αυτους το Α (15s/παθητικό διάλειμμα 15s).
Ενας ακόμα πολύ σημαντικός παράγοντας ο οποιος προκαλεί αρνητικές συνέπειες στον οργανισμό στα άτομα που πάσχουν από καρδιακή νόσο είναι η κατάθλιψη. Έτσι, ο Milani και συν. (2011) εξέτασε αν και κατα πόσο η άσκηση μπορεί να μειώσει αυτόν τον παράγοντα. 189 ασθενείς με κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας <45 36="" 3="" 40="" 4="" nbsp="" p="">Συμπαιρένουμε, απο όλες τις παραπάνω μελέτες ότι η άσκηση είτε αερόβια είτε με αντιστάσεις βελτιώνει τόσο την καρδιαγγειακή λειτουργία όσο και την ποιότητα ζωής αλλά και την καταπολέμηση της κατάθλιψης σε ασθενείς που πάσχουν από καρδιακά προβλήματα αρκεί να είναι στοχευμένη και πάντα κάτω απο παρακολούθηση ειδικού γυμναστή. επίσης όσον αφορά την αερόβια προπόνηση οι μελέτες φαίνετε να συμφωνούν ότι η διαλειμματική μέθοδος επιδρά θετικότερα στους ασθενεις και ίσως αυτή πρέπει να είναι η νέα τάση όσον αφορά στην εκγύμναση αυτού του ειδικού πληθησμου. Γενικότερα όμως η ελεγχόμενη άσκηση σε οποιαδήποτε μορφή της και με την παρουσία και επίβλεψη ειδικού συνιστάται ανεπιφύλακτα σε ασθενείς με χρόνια καρδιακά προβλήματα.

Άρης Γ. Μύρκος
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Τ.Ε.Φ.Α.Α.

iator.gr

Δείτε εδώ...

Πλένετε σωστά το πρόσωπό σας;

Φαίνεται σαν μια από τις πιο απλές ρουτίνες της καθημερινότητας. Ωστόσο το πλύσιμο του προσώπου σας απαιτεί χρόνο και προσοχή - και αν το κάνετε με τον σωστό τρόπο θα μπορούσατε να δείτε διαφορά στην ποιότητα του δέρματός σας.
Πολλοί πιστεύουν ότι χρειάζεται να πλύνετε μόνο το πρόσωπό σας για να αφαιρέσετε το μακιγιάζ ή όταν σας φαίνεται βρώμικο. Στην πραγματικότητα, συνιστάται να πλένετε το πρόσωπό σας δύο φορές την ημέρα.
Ωστόσο, το κάθε πότε πλένετε το πρόσωπό σας μπορεί να είναι λιγότερο σημαντικό από τον τρόπο που το πλένετε.
Ανεξάρτητα από τον τύπο του δέρματος, την υφή ή την τρέχουσά του κατάσταση, η βραδινή ρουτίνα καθαρισμού είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Η αφαίρεση μακιγιάζ και βρωμιάς στα οποία έχει εκτεθεί το πρόσωπό σας μέσα στη μέρα θα σας βοηθήσει να προετοιμάσετε το δέρμα για το προϊόν περιποίησης της επιδερμίδας σας, καθώς και να υποστηρίξει το δέρμα στις ολονύκτιες διαδικασίες αναγέννησης και ανανέωσης.
Σωστό: Αφαιρέστε σωστά όλο το μακιγιάζ σας πρώτα
Χρησιμοποιήστε ένα απαλό αφαίρεσης μακιγιάζ πριν αρχίσετε να καθαρίζετε - ειδικά πριν από τον ύπνο.
Οι πόροι «δουλεύουν» για να καθαρίσουν τις τοξίνες κατά τη διάρκεια της νύχτας και αν είναι φραγμένοι, παύουν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά. Αυτό ισχύει για όλους τους τύπους δέρματος, ακόμα και αν έχετε αρκετά ανθεκτικό εξωτερικό στρώμα.
Για τους φραγμένους πόρους, δοκιμάστε τη μέθοδο διπλού καθαρισμού. Αυτή η ρουτίνα δύο σταδίων χρησιμοποιεί φυσικό λάδι (δηλαδή καστορέλαιο, ελαιόλαδο, ηλίανθο) για να αφαιρέσει τη βρωμιά της ημέρας και στη συνέχεια απαιτεί ένα ήπιο πλύσιμο προσώπου το οποίο βοηθά να ξεπλυθεί το λάδι.
Βυθίστε ένα βαμβακερό βαμβάκι σε μικκυλιακό νερό για την αφαίρεση του μακιγιάζ και με φυσικά έλαια για να αφαιρέσετε το μακιγιάζ γύρω από τα μάτια. Ένας βαμβακερός σπόγγος σας βοηθά να καθαρίσετε τις περιοχές με το περίσσιο μακιγιάζ, χωρίς να τραβάτε το δέρμα σας.
Λάθος: Η χρήση ενός απλού σαπουνιού
Εκτός αν είναι ειδικά σχεδιασμένες για το πρόσωπο, οι μπάρες σαπουνιών μπορούν να αλλάξουν την ισορροπία του pH του δέρματος (που επιτρέπει την ύπαρξη περισσότερων βακτηρίων).
Δεν αποτελεί έκπληξη: Τα καθαριστικά προσώπου, ειδικά τα βάλσαμα καθαρισμού, υπάρχουν για το ευαίσθητο δέρμα.
Μια μελέτη του 2012 επιβεβαιώνει ότι τα προϊόντα που κάνουν πολύ αφρό καταστρέφουν το δέρμα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι επιφανειοδραστικές ουσίες (που επιτρέπουν στα καθαριστικά να διασπάσουν το σμήγμα, ώστε το νερό να μπορεί να ξεπλένει τη βρωμιά) εμποδίζει τα μόρια του δέρματός σας να παραμείνουν σε τάξη - φυσικά και υγιεινά.
Σωστό: Χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό
Ας διαλύσουμε ένα μύθο: Οι πόροι δεν είναι πόρτες. Το ζεστό νερό δεν τους ανοίγει και το κρύο νερό δεν τους κλείνει.
Η αλήθεια είναι ότι τα η ακραία θερμοκρασία του νερού μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό, οπότε είναι καλύτερο να επιμείνετε σε μία μεσαία θερμοκρασία
Λάθος: Μη χρησιμοποιείτε σφουγγαράκια καθαρισμού
Ο καθαρισμός μπορεί να αποβάλει τη στοιβάδα του φυσικού προστατευτικού του δέρματος. Ο καλύτερος τρόπος για να καθαρίσετε το δέρμα είναι να χρησιμοποιήσετε τα δάχτυλα, τουλάχιστον για ένα λεπτό ή δύο.
Για απολέπιση, αναζητήστε συστατικά στα καθαριστικά σας που περιέχουν σαλικυλικό οξύ, γλυκολικό οξύ, γαλακτικό οξύ ή ένζυμα φρούτων.
Η χρήση αυτών των προϊόντων στο δέρμα σας για 60 έως 90 δευτερόλεπτα θα κάνει τη δουλειά που χρειάζεται, θα καθαρίσει τους πόρους και θα αφαιρέσει τα νεκρά κύτταρα του δέρματος δίνοντας μια υγιή λάμψη.
Λάθος: Μην αναζητάτε άλλους τρόπους απολέπισης
Οι μελέτες δείχνουν ότι η ποσότητα των βακτηρίων που αναπτύσσεται σε σφουγγάρια με λούφα είναι απόδειξη ότι αυτά τα σφουγγάρια δεν είναι η καλύτερη ιδέα, εκτός και αν είστε σχολαστικοί για να τα καθαρίζετε συνεχώς με κάποιο προιόν με χλωρίνη.
Λάθος: Μη σταματάτε στο πηγούνι σας
Η γνάθος και ο λαιμός σας είναι επιρρεπείς σε ρύπους και συσσώρευση βρωμιάς. Και χρειάζονται και εκείνα αγάπη.
Όταν κάνετε στο πρόσωπό σας ένα καθαριστικό μασάζ, τρίψτε απαλά τα δάχτυλά σας στο δέρμα με κυκλικές κινήσεις προς τα πάνω για να ενεργοποιήσετε την κυκλοφορία και να ενθαρρύνετε το δέρμα σας να παραμείνει σφιχτό και φυσικά ανυψωμένο.
Αυτό το είδος μασάζ μπορεί να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε και να δώσετε στο πρόσωπό σας ένα αναζωογωνητικό μυϊκό διάλειμμα από μια αγχωτική ημέρα.
Λάθος: Υπερβολικό πλύσιμο
Συχνά οι άνθρωποι ξεχνούν ότι είναι πιθανό να πλένουν τα πρόσωπά τους και στο ντους. Εάν προσθέτετε άλλες ρουτίνες πλυσίματος, εκτός από τις δύο φορές που το πλένετε την ημέρα, τότε θα πλένεστε τρεις φορές και αυτό μπορεί να είναι λίγο υπερβολικό. Ειδικά εκείνοι με ξηρό δέρμα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μειώσουν τις πλύσεις.
Λάθος: Υπερβολική απολέπιση
Το δέρμα σας έχει ένα φυσικό φράγμα που το προστατεύει και το βοηθά να διατηρεί την υγρασία του. Ενώ χρησιμοποιείτε ένα scrub ή ένα καθαριστικό ειδικό για απολέπιση, μπορεί να αισθάνεστε απαλό την πρώτη μέρα το δέρμα σας, αλλά αν τρίβετε πάρα πολύ σκληρά ή χρησιμοποιείτε αυτά τα προϊόντα καθημερινά, αυτό μπορεί να βλάψει το εξωτερικό στρώμα του δέρματος.
Ένα σημάδι υπερβολικής απολέπισης είναι η υπερευαισθησία του δέρματος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό, ξεφλούδισμα, ακόμα και αίσθημα τσιμπήματος όταν εφαρμόζετε προϊόντα.
Έχετε στο νου σας ότι τα καθαριστικά που περιέχουν ενεργά συστατικά απολέπισης όπως τα άλφα-υδρόξυ οξέα (γαλακτικό, γλυκολικό, φρούτο) και β-υδροξυ οξέα (σαλικυλικό, εκχυλίσματα φλοιού ιτιάς) είναι πολύ δυνατά και ίσως δεν κάνουν για καθημερινή χρήση.

Αποφύγετε: Σαπούνια σε μπάρες, αρωματικά ή με χρώμα, καθημερινά απολεπιστικά και αφρώδη καθαριστικά.

iatronet.gr

Δείτε εδώ...

Έρευνες έχουν δείξει ότι η σχέση σας μπορεί να επηρεάσει τον ύπνο σας.

Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Personal Relationships αναλύει μια άλλη παράμετρο στη σχέση ερωτικής ζωής και ύπνου και καταλήγει στη διαπίστωση ότι το ιστορικό αγχωτικών σχέσεων μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες κακής ποιότητας ύπνου.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για περισσότερους από 260 ανθρώπους που γεννήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από τη στιγμή της γέννησής τους μέχρι τη μέση ενηληκίωσή τους. Απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικές με τη ζωή τους, τις πρόσφατες σχέσεις τους, το άγχος τους και την ποιότητα του ύπνου τους.
Αναλύοντας τις απαντήσεις αυτών των ανθρώπων μεταξύ 23 και 37 ετών, οι ερευνητές ανακάλυψαν το εξής: Οι άνθρωποι που είχαν καλύτερες σχέσεις κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ενηληκίωσής τους, βίωναν λιγότερο άγχος στην ηλικία των 32 ετών και αυτό οδηγούσε σε καλύτερη ποιότητα ύπνου στην ηλικία των 37 ετών. Αυτό ίσχυε ανεξάρτητα από την κατάθλιψη, το φύλο, την εθνικότητα, το εισόδημα, την εκπαίδευση και το πόσο άγχος είχαν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στην ηλικία των 37 ετών.

Με άλλα λόγια, ένα ιστορικό καλών σχέσεων σε νεότερες ηλικίες, δηλαδή σταθερών σχέσεων που διέπονται από αμοιβαία φροντίδα, εμπιστοσύνη, συναισθηματική εγγύτητα και ενσυναίσθηση, μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο άγχος στην ενηλικίωση, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε καλύτερη ποιότητα ύπνου με την πάροδο του χρόνου.
Είναι κατανοητό γιατί το άγχος επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου ενός ατόμου.

Πώς μπορεί όμως μια καλύτερη ερωτική ζωή να οδηγήσει σε λιγότερο άγχος;

«Μία εξήγηση είναι ότι οι άνθρωποι που διαθέτουν τις ικανότητες που απαιτούνται για τη διατήρηση σχέσεων που χαρακτηρίζονται από αμοιβαία φροντίδα, εμπιστοσύνη, επίλυση διαοφορών και άλλα θετικά χαρακτηριστικά, είναι επίσης πιθανότερο να έχουν και άλλα χαρακτηριστικά που μπορούν να μειώσουν τη σοβαρότητα των στρεσογόνων γεγονότων» αναφέρουν οι ερευνητές.
«Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που έχουν μία υγιή ρομαντική σχέση, είναι πιο πιθανό να επιδείξουν τη φροντίδα και την ανταπόκριση και στις άλλες σχέσεις τους (π.χ. με την οικογένεια ή τους συναδέλφους τους) αποφεύγοντας τις συγκρούσεις. Επιπλέον, όταν αντιμετωπίζουν στρεσογόνες καταστάσεις που οφείλονται σε παράγοντες που δεν μπορούν να ελέγξουν (π.χ. ανεργία, θάνατος ενός μέλους της οικογένειας), οι άνθρωποι που έχουν μία υγιή σχέση είναι πιο πιθανό να διαθέτουν τα συναισθηματικά εφόδια για να αντιμετωπίσουν καλύτερα το αγχωτικό συμβάν και να μειώσουν τη σοβαρότητά του» προσθέτουν.

onmed.gr

Δείτε εδώ...

Καμία σχέση δεν είναι τέλεια.
Όμως τι γίνεται όταν η απογοήτευση είναι η καθημερινότητα της σχέσης σου; Είναι καταδικασμένη η σχέση; Ή μήπως υπάρχει ελπίδα; Στο κάτω-κάτω πρόκειται για τη δική σου ζωή και τη δική σου ευτυχία.
Κάτι πρέπει να κάνεις.
Οι απογοητεύσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των σχέσεων. Να εύχεσαι να είναι μικρές και όχι μεγάλες…

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, όμως. Καταρχήν να πούμε ότι υπάρχουν δύο βασικά είδη απογοήτευσης σε μία σχέση:

Συγκεκριμένη και Γενική Απογοήτευση

Η συγκεκριμένη απογοήτευση είναι κάτι ορισμένο, ένα παράπονο που έχεις από τον/τη σύντροφό σου, κάτι που δε σου αρέσει και το άλλο άτομο κάνει κατά καιρούς και σε στενοχωρεί, σε εκνευρίζει ή σε ζορίζει με κάποιον τρόπο.

Πρόσεξε τη διαφορά ανάμεσα στη συγκεκριμένη και τη γενική απογοήτευση καθώς διαβάζεις αυτό το άρθρο, γιατί ανάλογα με το ποια από τις δύο νιώθεις, θα σου προτείνω και αλλιώτικους τρόπους διαχείρισης.

Μπορεί να είναι κάτι μικρό ή μεγάλο, ασήμαντο ή σημαντικό.
Για παράδειγμα, αφήνει την οδοντόπαστα ξεσκέπαστη και δεν κατεβάζει το κάθισμα της λεκάνης στην τουαλέτα.
Ή κάθεται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση ενώ έχει υποσχεθεί ότι θα πάρει το παιδί από τα αγγλικά.
Ή βγαίνετε για καφέ και έχει κολλήσει στο κινητό του. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα συγκεκριμένης απογοήτευσης.

Γενική απογοήτευση είναι όταν έχεις την αίσθηση ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες να είναι ή όπως τα περίμενες. Αισθάνεσαι γενική απογοήτευση όταν μια φωνούλα στο κεφάλι σου σου λέει:
«Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι όπως τον περίμενα», ή «Έτσι θα είναι η ζωή μου;».

Η συγκεκριμένη απογοήτευση είναι κάτι ορισμένο, ένα παράπονο που έχεις από τον/τη σύντροφό σου, κάτι που δε σου αρέσει και το άλλο άτομο κάνει κατά καιρούς και σε στενοχωρεί, σε εκνευρίζει ή σε ζορίζει με κάποιον τρόπο.

Πρόσεξε τη διαφορά ανάμεσα στη συγκεκριμένη και τη γενική απογοήτευση καθώς διαβάζεις αυτό το άρθρο, γιατί ανάλογα με το ποια από τις δύο νιώθεις, θα σου προτείνω και αλλιώτικους τρόπους διαχείρισης.

Τι ακριβώς σε έχει απογοητεύσει;

Αυτό που σε στενοχωρεί είναι ότι έχεις πει στον/τη σύντροφό σου χιλιάδες φορές να μη κάνει κάτι που σε ενοχλεί, αλλά αυτός εξακολουθεί να το κάνει;
Μήπως αυτό που σε στενοχωρεί είναι ότι η σχέση σου έχει ξεφτίσει, είναι βαρετή και έχει γκρίνια;

Τι ακριβώς νιώθεις;

Η απογοήτευση κρύβει μέσα της πολλά διαφορετικά συναισθήματα.
Μπορεί η απογοήτευση να σου βγαίνει σα στεναχώρια- στεναχωριέσαι για τη συμπεριφορά του συντρόφου σου, για αυτά που έκανε ή δεν έκανε, ή στεναχωριέσαι που η σχέση σου δεν είναι όπως την ονειρεύεσαι.

Μπορεί η απογοήτευση να σου βγει σα θυμός προς τον/τη σύντροφο που σε «έριξε», ή προς τον εαυτό σου για την επιλογή που έκανες, ή προς θυμός προς όλον τον κόσμο και την αδικία που υπάρχει στη ζωή.
Ίσως η απογοήτευσή σου να έχει και το συναίσθημα της ντροπής- ντρέπεσαι που είσαι σε αυτή την κατάσταση, που δεν είσαι ευτυχισμένη/ος, που οι άλλοι σε βλέπουν έτσι.

Γενική απογοήτευση είναι όταν έχεις την αίσθηση ότι τα πράγματα δεν είναι όπως θα ήθελες να είναι ή όπως τα περίμενες. Αισθάνεσαι γενική απογοήτευση όταν μια φωνούλα στο κεφάλι σου σου λέει:
«Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι όπως τον περίμενα», ή «Έτσι θα είναι η ζωή μου;».

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις το συγκεκριμένο μίγμα συναισθημάτων που νιώθεις. Αν θες να είσαι ευτυχισμένη/ος στη σχέση σου, θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το κάθε συναίσθημα χωριστά.

Για ποιο λόγο άραγε ο/η σύντροφός σου φέρεται έτσι;

Αν ο/η σύντροφός σου κάνει κάτι που δε σου αρέσει, ίσως έχει νόημα να αναρωτηθείς για ποιο λόγο το κάνει. Μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν πράγματα από συνήθεια, ακόμα και αν είναι μία ενοχλητική συνήθεια. Μπορεί επίσης να κάνουν πράγματα ενώ δεν είναι του χαρακτήρα τους, αλλά πρόκειται για μια άτυχη στιγμή, για κάτι που αργότερα το μετανιώνουν. Οι λόγοι που οι άνθρωποι φέρονται έτσι είναι πολλοί:

• Στρες
• Κούραση
• Άγχος
• Στεναχώρια
• Οικονομικές δυσκολίες, κλπ.

Πριν αφήσεις την απογοήτευσή σου να σε πάρει από κάτω, προσπάθησε να μπεις στη θέση του/της συντρόφου σου και να καταλάβεις πώς νιώθει και γιατί μπορεί να φέρεται έτσι. Προσπάθησε να καταλάβεις, όχι να δεχτείς ή να συγχωρήσεις.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις το συγκεκριμένο μίγμα συναισθημάτων που νιώθεις. Αν θες να είσαι ευτυχισμένη/ος στη σχέση σου, θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το κάθε συναίσθημα χωριστά.

Τα 7 Πράγματα που Μπορείς να Κάνεις για να Διαχειριστείς την Απογοήτευση στη Σχέση σου

Καταρχήν πρέπει να διαχειριστείς το συναίσθημά σου, όχι τη συμπεριφορά του άλλου. Αν το άλλο άτομο δε θέλει να αλλάξει, δεν μπορείς να το κάνεις εσύ να αλλάξει χρησιμοποιώντας καλό ή κακό τρόπο. Στα βήματα που σου προτείνω η ιδέα είναι να δουλέψεις με την απογοήτευσή σου και να φτάσεις σε ένα σημείο να καταλάβεις τι γίνεται στη σχέση σου και πώς θες να προχωρήσεις.

1. 1. Σταμάτα να σκέφτεσαι με όρους «Πρέπει» και «Δεν πρέπει»

      Για να νιώθεις απογοήτευση με κάποιον, θα πρέπει να κάνεις κάποια σύγκριση με κάποιον άλλον, με κάποια άλλη καλύτερη ή ιδανική κατάσταση. Στην περίπτωση σου συγκρίνεις τη σχέση σου με την ιδανική σχέση που έχεις στη φαντασία σου και τις προσδοκίες που έχεις. Έτσι, ίσως βάζεις πολλά «πρέπει», που θα έκαναν τα πράγματα ιδανικά. Ίσως λες ότι ο σύντροφός σου θα «έπρεπε» να βοηθάει στην κουζίνα, τα ψώνια, κλπ., ή «δεν θε έπρεπε» να πηγαίνει γήπεδο ή να κολλάει στο κινητό ή θα «έπρεπε» να καταλάβει πώς αισθάνεσαι και να σε στηρίξει, κλπ. Ίσως πιστεύεις ότι η σχέση σου θα «έπρεπε» να είναι 100% του χρόνου ικανοποιητική και να σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένη, και να μην έχει τα σκαμπανεβάσματα που έχει τώρα. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Τώρα θέλω να είσαι απολύτως ειλικρινής. Ρώτησε τον εαυτό σου:
      • «Είναι ρεαλιστικές οι προσδοκίες που έχω από τη σχέση μου;»
      • «Επειδή το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που περίμενα, αυτό κάνει τη σχέση μου κακή;».
      Ίσως έχεις μεγάλες απαιτήσεις. Ίσως αν δεν τα έβλεπες όλα με απόλυτους όρους και έβαζες νερό στο κρασί σου να μην ένιωθες τόση απογοήτευση. Ίσως περιμένεις από τη σχέση σου να σε καλύψει σε όλους τους τομείς της ζωής σου, να σου λύσει όλα σου τα προβλήματα και να σου φέρει μόνο χαρά.
      Φυσικά υπάρχουν μερικές συμπεριφορές (πχ βία, κακομεταχείριση) που δεν επιτρέπονται και εκεί πρέπει να αντιμετωπίσεις το θέμα διαφορετικά.

   2. Ζύγισε τα θετικά και τα αρνητικά

      Αν σε απογοητεύουν συγκεκριμένα πράγματα που ο/η σύντροφός σου έκανε ή δεν έκανε, μην κρίνεις τη συμπεριφορά του μεμονωμένα. Σκέψου όλα τα θετικά που έχει αυτό το άτομο. Σκέψου όλα τα καλά και σωστά που κάνει. Δέξου ότι έχει ελαττώματα, όπως άλλωστε και εσύ.
      Ακόμα και αν υπάρχει μία συμπεριφορά συνεχόμενη που σε ενοχλεί (ξεχνάει να βγάλει τα σκουπίδια) ή αν έκανε κάτι μεμονωμένο που σε ενόχλησε (δεν ήρθε στο πάρτι γενεθλίων της αδερφής σου επειδή έμεινε ως αργά στο γραφείο), σε γενικές γραμμές θα έλεγες ότι ο/η σύντροφός σου είναι άτομο που σε αγαπάει και σε νοιάζεται;
      
      • Ποια είναι τα θετικά του στοιχεία;
      • Τι σε έκανε να τον/την ερωτευτείς;
      Οι σχέσεις είναι δύσκολες και απαιτούν αμοιβαίες υποχωρήσεις και διατήρηση της ισορροπίας, πάρε-δώσε και κατανόηση ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Προσπάθησε να δείξεις περισσότερη κατανόηση.
      

   3. Βάλε βαθμό στην απογοήτευσή σου

      Σοβαρά. Σε μία κλίμακα από το 0-10 που τοποθετείς την απογοήτευσή σου; Πρόκειται για κάτι σημαντικό ή ασήμαντο; Αν βάζεις μεγάλο βαθμό απογοήτευσης σε κάποια ασήμαντη συμπεριφορά (πχ, δεν κλείνει την οδοντόπαστα), μήπως υπερβάλλεις; Μήπως υπάρχει κάτι άλλο που σε χαλάει και η συμπεριφορά αυτή είναι αφορμή; Αν ο βαθμός που βάζεις σε αυτό που σε ενοχλεί είναι χαμηλός, κάτω από 5, αξίζει τον κόπο να του δίνεις τόση σημασία και να στεναχωριέσαι; Μήπως χαλιέσαι χωρίς λόγο; Φυσικά και τα μικροπράγματα μας ρίχνουν, αλλά αν τα συγκρίνεις με τα θετικά στοιχεία του ανθρώπου σου, μήπως τελικά δεν αξίζει τον κόπο να απογοητεύεσαι;

   4. Ρώτα τον εαυτό σου τι μπορείς να κάνεις

      Αν το «κάτι» που σε ενοχλεί είναι μικρό, σκέψου αν θέλεις να το αφήσεις να πέσει χάμω.
      Αν πρόκειται για κάτι συγκεκριμένο, όπως μοίρασμα όσων έχουν να γίνουν στο σπίτι, ίσως είναι ώρα για μια συζήτηση. Μπορεί να χρειάζεται να αλλάξετε το πώς μοιράσατε τις δουλειές ή να κάνετε κάποια άλλη διευθέτηση. Να θυμάσαι ότι αν έχεις θετική στάση μπορείς να επηρεάσεις θετικά τη σχέση σου. Το ότι τώρα έχεις απογοητευτεί δε σημαίνει ότι τα πράγματα δε μπορεί να βελτιωθούν. Ακόμα και αν είσαι απογοητευμένη γενικότερα με τη σχέση σου, μπορεί να προσπαθήσεις να είσαι το μέλος που την οδηγεί σε μια πιο υγιή κατάσταση (ή να πάρεις την απόφαση να φύγεις).

   5. Μη βάζεις την ευτυχία σου στα χέρια του/της συντρόφου σου

      Μην περιμένεις από κάποιον άλλον να σε κάνει ευτυχισμένη/ο! Η ευτυχία σου θα πρέπει να σχετίζεται περισσότερο με εσένα, τις αποφάσεις που παίρνεις για τη ζωή σου, τους ανθρώπους με τους οποίους έχεις φιλική ή συγγενική σχέση και τα πράγματα που επιλέγεις να κάνεις και λιγότερο με τον/τη σύντροφό σου. Γιατί να του δώσεις τόση δύναμη και εξουσία επάνω σου; Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου. Κάνε περισσότερα πράγματα από αυτά που αγαπάς και σου δίνουν χαρά. Μην κολλάς στις λεπτομέρειες που σε εκνευρίζουν και σε απογοητεύουν. Μάθε να τις προσπερνάς και να βρεις πολλές διαφορετικές πηγές χαράς στη ζωή σου. Η ευτυχία σου είναι δική σου ευθύνη και κανενός άλλου.
      

   6. Δημιούργησε μη επικριτική ατμόσφαιρα επικοινωνίας

      Η καλή επικοινωνία βρίσκεται στα θεμέλια της κάθε καλής σχέσης. Για να υπάρχει καλή επικοινωνία, πρέπει να ξεκινήσεις με καλή διάθεση και πίστη ότι ο/η σύντροφός σου θα κουβεντιάσει, επειδή ενδιαφέρεται εξίσου να είστε καλά σαν ζευγάρι. Το πρώτο που πρέπει να κάνεις για να δημιουργήσεις σωστό περιβάλλον επικοινωνίας είναι να έχεις ανοιχτή στάση, να μην ξεκινήσεις κατηγορώντας ή υποτιμώντας τον άλλον. Άκουσε τι έχει να σου πει και προσπάθησε να καταλάβεις την άποψή του και το πώς βλέπει τα πράγματα. Προσπάθησε να αποφύγεις να χρησιμοποιείς το «εσύ» όταν του λες κάτι, γιατί έτσι τον/την βάζεις στη θέση του κατηγορουμένου. Αντί να πεις «Εσύ δε με καταλαβαίνεις» είναι προτιμότερο να μιλήσεις για το πώς αισθάνεσαι και να πεις «Εγώ νιώθω ότι δε με καταλαβαίνεις».
      Η διαφορά είναι λεπτή αλλά σημαντική. Επικεντρώσου σε ένα θέμα και μην αρχίσεις να κατηγορείς τον άλλον για άλλα ζητήματα, άσχετα από αυτό που συζητάτε τώρα. Μίλα με τη λογική και όχι με το συναίσθημα.

   7. Όταν νιώθεις ότι έχεις εξαντλήσει όλους τους δρόμους…

      Μερικές φορές οι σχέσεις απλώς δε λειτουργούν. Δε μπορείς να τις σώσεις. Αν οι διαφορές που έχεις με τον/τη σύντροφό σου είναι σημαντικές. βαθιές, αγεφύρωτες και χρόνιες, αν έχετε προσπαθήσει και δε βρήκατε άκρη, ίσως πρέπει να αποδεχτείς την πραγματικότητα. Αν νιώθεις τεράστια απογοήτευση και καμία χαρά στη σχέση σου ίσως ήρθε η στιγμή να εξετάσεις αν πρέπει να βάλεις ένα τέλος σε αυτή.

Αν η απογοήτευση σου είναι τεράστια, έχεις δύο επιλογές:

1. να μείνεις στη σχέση και να κάνεις μία ακόμα προσπάθεια, κάνοντας αλλαγές στο πώς βλέπεις και κρίνεις τα πράγματα και τον/τη σύντροφό σου, με την ελπίδα ότι θα νιώσεις καλύτερα ή
2. να φύγεις, ξέροντας ότι έκανες ό,τι μπορούσες.

Αλλά το να μείνεις και να είσαι βουτηγμένη στη γκρίνια και τη δυστυχία δεν είναι επιλογή. Είναι μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεις τον εαυτό σου.

Δρ. Λίζα Βάρβογλη,
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

iator.gr

Δείτε εδώ...

Παναγιώτης Χριστόπουλος, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Επιστ. Συνεργάτης ΛΗΤΩ - Παίδων ΜΗΤΕΡΑ, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών, Ειδικός Παιδογυναικολόγος, Συντονιστής Παιδογυναικολόγων Ευρώπης


Προκαλεί έκπληξη σε πολλούς η εμφάνιση γυναικολογικών προβλημάτων σε μικρά κορίτσια. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα γυναικολογικά προβλήματα αφορούν μόνο τις μεγαλύτερες ηλικίες. Όμως, με λίγο περισσότερη σκέψη θα συμφωνήσουμε όλοι ότι είναι απόλυτα αναμενόμενη η παρουσία γυναικολογικών προβλημάτων και στα παιδιά. Συγκεκριμένα:

• Το συχνότερο γυναικολογικό πρόβλημα στα μικρά κορίτσια οφείλεται στην κακή υγιεινή, με την ενούρηση και εγκόπριση μέσα στην πάνα να έχουν ως αποτέλεσμα πολλά μικρόβια του εντέρου και των κοπράνων να μεταφέρονται προς τον κόλπο. Το πρόβλημα συνεχίζεται και με την κακή υγιεινή που μπορεί να έχουν στον παιδικό σταθμό ή το σχολείο μετά την τουαλέτα. Τέλος, η αυτοεξερεύνηση του σώματος (και των γεννητικών οργάνων) με τα λερωμένα από το παιχνίδι χέρια τους, μεταφέρει ακόμα περισσότερα μικρόβια. Έτσι, η εμφάνιση κολπίτιδας είναι πάρα πολύ συχνή. Πιο συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι 9 στα 10 κορίτσια θα εμφανίσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο κολπίτιδας μέχρι την ηλικία των 10 ετών. Η αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να γίνει με προσοχή από παιδογυναικολόγο, καθώς η απαραίτητη λήψη κολπικών υγρών για εξέταση απαιτεί ειδική εκπαίδευση και πείρα. Η θεραπεία πρέπει να είναι στοχευμένη και όχι επιπόλαια ή τυχαία.
• Πολύ συχνά, ακόμα ένα πρόβλημα που εμφανίζεται στα έξω γεννητικά όργανα των μικρών κοριτσιών είναι η σύμμυση των μικρών χειλέων του αιδοίου. Οι γονείς ή ο παιδίατρος παρατηρούν ότι τα μικρά χείλη του αιδοίου «έχουν κολλήσει» μεταξύ τους και συνεπώς η είσοδος του κόλπου του παιδιού είναι κλειστή. Αυτό μπορεί να επιδεινώνεται με γρήγορο ρυθμό και να φτάσει μέχρι το σχεδόν ολοκληρωτικό κλείσιμο του κόλπου και την αδυναμία του παιδιού να ουρήσει, καθώς τα ούρα εγκλωβίζονται και δεν μπορούν να αποβληθούν με ευκολία.
• Άλλο συχνό γυναικολογικό πρόβλημα στην παιδική ηλικία είναι η εμφάνιση πρώιμης ήβης (ή «πρώιμης εφηβείας», όπως πολλοί την αναφέρουν). Η πρόωρη ανάπτυξη των μαστών και η εμφάνιση τρίχωσης στα γεννητικά όργανα είναι συνήθως τα σημάδια που θα οδηγήσουν τους γονείς στην αναζήτηση παιδογυναικολόγου. Ο μεγαλύτερος φόβος είναι ότι η ανάπτυξη σε ύψος θα σταματήσει πιο νωρίς και έτσι το κορίτσι θα μείνει με χαμηλό ανάστημα. Με τις κατάλληλες ειδικές εξετάσεις σε βάθος, θα καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε αν υπάρχει πρόβλημα και θα βρούμε την κατάλληλη αντιμετώπιση.
• Η παρουσία ξένου σώματος μέσα στον κόλπο είναι ένα πρόβλημα που εμφανίζεται συχνότερα απ’ όσο πολλοί πιστεύουν. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ή της διερεύνησης του σώματος, το μικρό κορίτσι μπορεί να τοποθετήσει μικροαντικείμενα μέσα στον κόλπο του. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση κολπίτιδας που, πάρα τις στοχευμένες θεραπείες έπειτα από καλλιέργεια κολπικού υγρού, επαναλαμβάνεται συνεχώς. Στα χέρια του παιδογυναικολόγου, η παρθενοσκόπηση είναι μια ασφαλής εξέταση, που δίνει λύση στο πρόβλημα.
• Οι τραυματισμοί των γεννητικών οργάνων είναι αρκετά συχνοί και πανικοβάλλουν τους γονείς. Τα συχνότερα σημεία στα οποία μπορεί να τραυματιστεί ένα κορίτσι στα γυναικολογικά όργανά του είναι η πτώση από το κρεβάτι, το ατύχημα στην άκρη της πισίνας, το ποδήλατο ή η παιδική χαρά κ.α. Σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται η χειρουργική συρραφή και αποκατάσταση του τραύματος. Η σωστή αντιμετώπιση απαιτεί πείρα και εξοικείωση με αυτές τις επεμβάσεις στα παιδιά.
• Πιο σπάνια μπορεί να υπάρχουν και άλλες διαταραχές στα παιδιά, όπως κύστες στην ωοθήκη, προβλήματα από τον μαστό, αμφίβολα έξω γεννητικά όργανα (γνωστά στο ευρύ κοινό ως ερμαφρόδιτα) και διάφορα άλλα. Τα προβλήματα αυτά απαιτούν ειδικές γνώσεις τόσο για τη σωστή διάγνωση όσο και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση τους.

Τα βασικά σημεία

Η παιδογυναικολογική εξέταση πρέπει να γίνεται στις κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις, στο κατάλληλα διαμορφωμένο περιβάλλον και με τον σωστό τρόπο και τα σωστά εργαλεία. Επίσης, πρέπει να είναι κατάλληλος ο χειρισμός και η συμπεριφορά προς το παιδί και τους γονείς. Πρέπει να γίνεται πλήρης ενημέρωση προς τη μητέρα, ώστε να μην υπάρχει φόβος και δυσπιστία σχετικά με τον τρόπο εξέτασης και κυρίως για το γεγονός, ότι δεν πρόκειται «να πειραχτεί» ο παρθενικός υμένας. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι για την εξέταση χρειάζεται και η ανάλογη πείρα εκ μέρους του γιατρού.

Συμπερασματικά, κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι πιθανό να εμφανιστούν πολλές γυναικολογικές παθήσεις. Ο παιδογυναικολόγος είναι ο εξειδικευμένος γυναικολόγος που έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και πείρα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να προστατεύσει την υγεία του μικρού κοριτσιού, από γυναικολογικής πλευράς.

iatronet.gr

Δείτε εδώ...

Πολλές αυτοάνοσες παθήσεις μένουν αδιάγνωστες για χρόνια. Στις αυτοάνοσες παθήσεις το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφει τα αντισώματα εναντίον του ανθρώπινου σώματος με αποτέλεσμα να το αρρωσταίνουν αντί να το προστατεύουν.

Κοινές αυτοάνοσες παθήσεις είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η νόσος του Graves, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης τύπου 1, ο λύκος, η ψωρίαση, η πολλαπλή σκλήρυνση, το σύνδρομο Sjogren και άλλα.
Οι γιατροί τονίζουν ότι η έγκαιρη διάγνωση συχνά είναι δύσκολη λόγω της ποικιλίας των συμπτωμάτων, τα οποία είναι μη ειδικά και μοιάζουν με αυτά άλλων παθήσεων Στην περίπτωση μιας αυτοάνοσης ασθένειας ωστόσο, ο απλός έλεγχος της στοματικής κοιλότητας βοηθά στη διάγνωση μιας σοβαρής διαταραχής του πεπτικού.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η ξαφνική εμφάνιση ανοιχτόχρωμων κηλίδων στα δόντια, μπορεί να αποτελεί ένδειξη κοιλιοκάκης. Η αυτοάνοση διαταραχή επηρεάζει 1 στους 100 ανθρώπους παγκοσμίως.
Η κοιλιοκάκη προκαλεί την αντίδραση του ανοσοποιητικού στη γλουτένη, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, τη σίκαλη και το κριθάρι, γεγονός που μπορεί να βλάψει το λεπτό έντερο. Η ασθένεια μπορεί επίσης να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα απορροφά σημαντικά θρεπτικά συστατικά, όπως το ασβέστιο. Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, αυτές οι κηλίδες στα δόντια είναι πιθανό να αναπτυχθούν λόγω της έλλειψης ασβεστίου στον οργανισμό.

Είναι γνωστό ότι οι αυτοάνοσες παθήσεις είναι περίπλοκες, επειδή τα συμπτώματα ποικίλλουν. Χρειάζονται κατά μέσο όρο 5-6 γιατροί και περίπου πέντε χρόνια για να γίνει διάγνωση μιας αυτοάνοσης πάθησης .
Δείτε 10 κοινά σημάδια αυτοάνοσων παθήσεων που πρέπει να γνωρίζετε:
- Λευκές κηλίδες στο δέρμα ή στη στοματική κοιλότητα
- Εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας στη μύτη και τα μάγουλα
- Επαναλαμβανόμενα εξανθήματα ή κνίδωση και ευαισθησία στον ήλιο
- Τριχόπτωση
- Κόπωση
- Ξηροφθαλμία, ξηροστομία, ξηροδερμία
- Τρέμουλο
- Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια ή τα πόδια
- Απώλεια βάρους
- Αϋπνία
Εάν έχετε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε γιατρό.
Πηγή: Medical Daily

onmed.gr

Δείτε εδώ...

Η ουρολιθίαση αποτελεί την τρίτη κατά σειρά συχνότητας πάθηση του ουροποιητικού στον άνθρωπο, μετά τις ουρολοιμώξεις και τις παθήσεις του προστάτη. Επηρεάζει περίπου το 5-10% του γενικού πληθυσμού, ενώ στις δυτικές χώρες υπολογίζεται ότι 1 στους 8 ανθρώπους θα εμφανίσει ένα τουλάχιστον επεισόδιο λιθίασης κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι η πιθανότητα σχηματισμού νέου λίθου ένα χρόνο μετά το αρχικό επεισόδιο νεφρολιθίασης φθάνει το 10%, με το ποσοστό υποτροπής να ανέρχεται στο 30-40% για τα επόμενα 5 χρόνια και στο 50-60% στη δεκαετία.
Ο επιπολασμός της ουρολιθίασης επηρεάζεται από το φύλο και την ηλικία.
Η νόσος προσβάλλει και τα δύο φύλα, αλλά στους άνδρες είναι 2,5 φορές συχνότερη σε σχέση με τις γυναίκες. Το 25% των λιθιασικών ασθενών αναφέρει θετικό οικογενειακό ιστορικό, γεγονός που δείχνει την ύπαρξη αυξημένης οικογενούς επίπτωσης στην εμφάνιση της ουρολιθίασης.
Πιο πιθανό είναι να σχηματισθεί λίθος σε ηλικίες μεταξύ 30 και 50 ετών.
Η επίπτωση της ουρολιθίασης παρουσιάζει γεωγραφική κατανομή και φαίνεται να είναι μεγαλύτερη στις ορεινές, ερημικές και τροπικές περιοχές.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης κωλικών κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες, γεγονός που αποδίδεται στην αυξημένη θερμοκρασία και στην επακόλουθη αφυδάτωση.
Ο τρόπος ζωής παίζει σημαντικότατο ρόλο στην ανάπτυξη της λιθίασης. Οι άνθρωποι που κάθονται σε ένα γραφείο παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης νεφρολιθίασης σε σχέση με άτομα που έχουν χειρωνακτική εργασία, πιθανώς εξαιτίας της περιορισμένης κινητικότητας και του άτακτου τρόπου ζωής και διατροφής. Μελέτες έχουν δείξει ότι άτομα που βρίσκονται σε συνθήκες αυξημένης έντασης (stress) λόγω οικονομικών προβλημάτων, συναισθηματικής έντασης ή επαγγελματικής πίεσης, παρουσιάζουν επίσης αυξημένο κίνδυνο νεφρολιθίασης.
Η διατροφή διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στην αυξημένη συχνότητα εμφάνισης, αλλά και στο είδος της λιθίασης.
Η κατανάλωση του ζωικού λευκώματος και του λίπους συνδέεται με αντίστοιχη αύξηση του ποσοστού εμφάνισης της ουρολιθίασης. Η λήψη άφθονων υγρών είναι ακόμα ένας σημαντικός διαιτητικός παράγοντας για την πρόληψη της λιθίασης. Επομένως, στα άτομα εκείνα που καταναλώνουν μικρές ποσότητες υγρών ή παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες υγρών (θερμές χώρες, καλοκαιρινοί μήνες), τις οποίες δεν αναπληρώνουν, δημιουργούνται οι ευνοϊκότερες συνθήκες για την εμφάνιση ουρολιθίασης.
Η παχυσαρκία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της λιθίασης.
 Για να μειωθεί σημαντικά η πιθανότητα σχηματισμού λίθων στο μέλλον, θα πρέπει να πίνετε οπωσδήποτε πολλά υγρά.
Είναι γνωστό ότι το 10% των ασθενών θα εμφανίσει νέο επεισόδιο λιθίασης 1 χρόνο μετά το πρώτο, ενώ μετά από 5 χρόνια, λίθο θα επανεμφανίσουν οι μισοί ασθενείς. Επομένως, όλοι οι λιθιασικοί ασθενείς θα πρέπει να ακολουθούν κάποια γενικά μέτρα για την πρόληψη των πιθανών υποτροπών.
Η αντιμετώπιση της λιθίασης δεν είναι μία απλή υπόθεση και πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους ουρολόγους, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ο γιατρός σας και ένας έμπειρος διαιτολόγος μπορούν να σας συστήσουν κατάλληλα φάρμακα και ειδική δίαιτα που θα συμβάλλουν στην καλή λειτουργία των νεφρών σας. Οι λίθοι από οξαλικό ασβέστιο, ουρικό οξύ και φωσφορικό ασβέστιο απαντούν καλά σε τροποποιήσεις της δίαιτας. Άλλοι λίθοι, όπως της κυστίνης και του στρουβίτη (εναμμώνιο φωσφορικό μαγνήσιο), δεν ανταποκρίνονται τόσο καλά σε δίαιτες.
Γενικότερα για την πρόληψη της ουρολιθίασης συνιστώνται δίαιτες με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
o Επαρκή πρόσληψη υγρών, κιτρικών και ασβεστίου
o Μειωμένη πρόσληψη νατρίου
o Μειωμένη πρόσληψη οξαλικών
o Μειωμένη πρόσληψη ζωικών πρωτεϊνών
ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΥΓΡΩΝ
Η πρόσληψη των υγρών θα πρέπει να αυξηθεί στα 8-10 ποτήρια (2,5-3 λίτρα) το 24ωρο. Με τον τρόπο αυτό θα αραιωθούν τα ούρα σας και θα ελαττωθεί η συγκέντρωση των κρυστάλλων στα ούρα, με αποτέλεσμα την πρόληψη σχηματισμού λίθων. Κατά προτίμηση, η μισή ποσότητα των υγρών θα πρέπει να είναι νερό.
Όταν ο καιρός είναι ζεστός και υγρός ή όταν αυξάνεται η φυσική σας άσκηση, με βαριές δουλειές ή αθλητική δραστηριότητα, θα πρέπει να πίνετε περισσότερα υγρά. Είναι σημαντικό η πρόσληψη των υγρών να κατανέμεται ισομερώς καθ’ όλο το 24ωρο.
Τι είδους υγρά θα πρέπει να πίνω;
Το νερό από τη βρύση, το εμφιαλωμένο(μεταλλικό ή επιτραπέζιο) και οι χυμοί φρούτων είναι τα πλέον κατάλληλα και ευεργετικά. Επιλέγετε ποτά χωρίς γλυκαντικές ουσίες.
Αποφύγετε:
• μαύρο τσάι, παγωμένο τσάι
• αναψυκτικά τύπου «Cola»
• κακάο
 ΝΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΑΛΑΤΙ
Όταν η δίαιτα σας περιέχει πολύ αλάτι (προστιθέμενο με την αλατιέρα ή από αλμυρές τροφές), αυξάνεται η αποβολή ασβεστίου στα ούρα, οπότε αυξάνεται σημαντικά και ο κίνδυνος σχηματισμού λίθων. Από την άλλη πλευρά, μία δραματική μείωση της πρόσληψης άλατος μπορεί να μειώσει το ποσό των ούρων σας. Για το λόγο αυτό προτείνεται μία δίαιτα με λίγο (ή μέτριο) αλάτι. Για να τροποποιήσετε σωστά τη δίαιτα σας μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια διαιτολόγου.
Για να περιορίσετε το αλάτι στη δίαιτα σας, αποφύγετε τα ακόλουθα:
 Μπαχαρικά και Καρυκεύματα:
• Αλάτι επιτραπέζιο
• Σκόρδο και κρεμμύδι σε σκόνη
• Σάλτσα σόγιας, ketchup και άλλες έτοιμες σάλτσες, όπως barbeque, chili
• Ξινολάχανο, ελιές, τουρσί
 Τρόφιμα με πολύ αλάτι:
• Κονσέρβες και χυμοί λαχανικών
• Σούπες σε κονσέρβες ή σε σκόνη
• Κατεψυγμένα γεύματα
• Κύβοι ζωμών
• Αλμυρά σνακ σε φακελάκια: κρακεράκια, τσιπς, ξηροί καρποί, κουλουράκια
• Παρασκευάσματα τυριών (κρέμα, αλοιφή, φέτες τυριού)
• Έτοιμα ή μεταποιημένα φαγητά (fast food)
• Τουρσί ή τρόφιμα συντηρημένα στο αλάτι
Όταν ετοιμάζετε το γεύμα σας, προσπαθείτε να ελαττώνετε το αλάτι, όσο είναι δυνατό. Αντί για αλάτι, δοκιμάστε να νοστιμίζετε το φαγητό με αρωματικά φυτά (ρίγανη, θυμάρι, κ.λπ.), φρέσκο κρεμμύδι ή σκόρδο, χυμό λεμονιού ή ξύδι.
 ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΟΞΑΛΙΚΩΝ
Τροφές πλούσιες σε οξαλικά θα πρέπει να αποφεύγονται.
Αποφύγετε:
• Σπανάκι, σκούρα πράσινα φύλλα λαχανικών, φύλλα παντζαριού
• Πατάτες, παντζάρια, γογγύλια, φράουλες
• Ξηρούς καρπούς, φυστικοβούτυρο, σοκολάτα, πίτουρο σιταριού
Περιορίστε:
• Σκόνη κακάο, καφέ, βαρελίσια μπύρα
• Μούρα, βατόμουρα, φραγκοστάφυλα, μαύρα σμέουρα (raspberries)
• Μαύρα σταφύλια, μαύρες σταφίδες, φλοιό λεμονιού, λάϊμ ή πορτοκαλιού
• Φασόλια, κολοκύθια, μελιτζάνες, πράσα, σέλινο
• Γάλα σόγιας, φυστικοβούτυρο, αλεύρι ολικής αλέσεως, καλαμποκάλευρο
ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΠΟΥΡΙΝΩΝ
Στα ούρα, οι πουρίνες, ιδιαίτερα οι προερχόμενες από ζωικές πρωτεΐνες, σχηματίζουν κρυστάλλους ουρικού οξέος. Αυτό προφανώς οδηγεί στο σχηματισμό λίθων. Για το λόγο αυτό, η ημερήσια πρόσληψη ζωικών πρωτεϊνών δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 120-170gr.
Περιορίστε τις ακόλουθες τροφές που είναι και πλούσιες σε πουρίνες:
• Συκώτι, νεφρά, μυαλό, γλυκάδια, γλώσσα
• Παράγωγα κρέατος (κιμάς, σούπες, κονσομέ, ζωμοί, σάλτσες κρέατος)
• Σαρδέλες, ρέγκες, σκουμπριά, χτένια, μύδια, σολομός κονσέρβα, αντσούγες, χαβιάρι, αυγοτάραχο
• Κυνήγια: λαγός, ζαρκάδι, ελάφι, χήνα, πάπια, πέρδικα, κ.ά.
 ΚΙΤΡΙΚΑ
Τα κιτρικά προτείνονται γιατί δεσμεύουν το ασβέστιο των ούρων και, έτσι, εμποδίζουν το σχηματισμό λίθων. Βρίσκονται άφθονα στους χυμούς των φρούτων. Ένα καλό ποτό με επαρκή κιτρικά είναι η σπιτική λεμονάδα (ένα ποτήρι στυμμένος χυμός λεμονιού σε 2 λίτρα νερό την ημέρα).
ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Το ασβέστιο και η βιταμίνη D είναι απαραίτητα για τη διατήρηση του σκελετού σε καλή κατάσταση. Γι’ αυτό, είναι πολύ σπουδαίο να προσλαμβάνουμε αρκετό ασβέστιο με την τροφή μας. Αντίθετα με προηγούμενες απόψεις, ότι δηλαδή η πρόσληψη ασβεστίου οδηγεί σε σχηματισμό λίθων, δεν θα πρέπει να περιορίσετε την πρόσληψη ασβεστίου με την τροφή σας. Κάθε μέρα θα πρέπει να τρώτε τουλάχιστον τρεις μερίδες τροφής πλούσιας σε ασβέστιο.

Προσπαθήστε να τρώτε από τις εξής τροφές που έχουν πολύ ασβέστιο:
• Γαλακτοκομικά προϊόντα: γάλα, πουτίγκες με γάλα, milkshake, κρέμα, γιαούρτι, παγωτό, τυριά με λίγο αλάτι όπως, brie, cheddar, ementhal, mozzarella
• Χυμοί εμπλουτισμένοι σε ασβέστιο π.χ. πορτοκαλάδα

Ιωάννης Σ. Μπουζαλάς
Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος

iator.gr

Δείτε εδώ...

Η ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) είναι αλλεργική δερματική αντίδραση που οδηγεί σε κόκκινο εξάνθημα που φαγουρίζει. Συχνά εμφανίζεται στο πρόσωπο, στους αγκώνες, στα γόνατα, στα χέρια ή στο κεφάλι.
Πιο συχνά αρχίζει πριν την ηλικία των 5 ετών και μπορεί να επιμείνει και στην εφηβεία και στην ενήλικο ζωή. Aν και το έκζεμα μπορεί να είναι ενοχλητικό για τα παιδιά, η συναισθηματική του επίπτωση μπορεί να γίνει το πιο σημαντικό πρόβλημα αργότερα-— ιδιαίτερα στην προεφηβεία και εφηβεία.
Το υγιές δέρμα βοηθά στην κατακράτηση υγρασίας και προστατεύει από βακτήρια και αλλεργιογόνα. Το έκζεμα συνδέεται με γονιδιακή ποικιλομορφία που επηρεάζει την ικανότητα του δέρματος να δίνει προστασία. Αυτό επιτρέπει να επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και αλλεργιογόνα.
Επομένως το ευαίσθητο δέρμα μπορεί να επηρεαστεί από παράγοντες όπως η πολλή ζέστη ή τα απορρυπαντικά.
Κύριοι παράγοντες είναι το προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό εκζέματος, αλλεργιών ή άσθματος. Στις εξάρσεις συμβάλλουν αλλεργιογόνα, μεγάλη ζέστη ή πολύς ιδρώτας, συναισθηματικό  στρες, τροφές και επαφή με μάλλινα, ζώα ή σαπούνια.
Ο φαύλoς κύκλος φαγούρας- ξυσίματος, μπορεί να οδηγήσει ακόμα σε φτωχό ύπνο.
Ορισμένα τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν αναζωπύρωση, όπως αυγά, γάλα σόγιας και αλεύρι.
Ο έλεγχος της πάθησης συνδέεται με τα παρακάτω βασικά βήματα.
Να παρακολουθείτε για σημάδια μόλυνσης στο δέρμα (πόνο, ερυθρότητα, ζέστη και εξογκώματα με πύον).
Όσο είναι εφικτό, να μην ξύνεται το παιδί και να μην τρίβει την περιοχή που έχει επηρεαστεί. Να επιλέγετε μαλακά υφάσματα και να αποφεύγετε αυτά που τσιμπούν, όπως το μαλλί.
Απομακρύνετε καθημερινά αλλεργιογόνα από το σπίτι σας.
Να έχετε σε άνετα επίπεδα τη θερμοκρασία και την υγρασία. Να αποφεύγετε καταστάσεις στις οποίες ο αέρας είναι εξαιρετικά στεγνός ή που το παιδί μπορεί να ιδρώσει και να ζεσταθεί πολύ.
Αν κάποιο παιδί πάσχει από ατοπική δερματίτιδα, η φροντίδα του δέρματός του είναι σημαντική για την αγωγή κατά της πάθησης.
Η φροντίδα ξεκινά με τον καθαρισμό. Καθιερώστε καθημερινή ρουτίνα φροντίδας εστιασμένη στο μπάνιο και στην ενυδάτωση και πιθανόν  στη χρήση αγωγής όπως έχει συσταθεί. Το μπάνιο και η τακτική ενυδάτωση θα βοηθήσουν να αποφύγετε ή να περιορίσετε τις εξάρσεις. Να αποφεύγετε τα σαπούνια που κάνουν το δέρμα ξηρό και να κάνετε μπάνιο στο παιδί με χλιαρό νερό-όχι ζεστό. Περιορίστε τον χρόνο στο μπάνιο σε 5-10 λεπτά. Να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε κάτι που θα ερεθίσει το δέρμα όπως γάντι και μη χρησιμοποιείτε αφρόλουτρα.
Σκουπίστε ταμποναριστά και μην τρίβετε το δέρμα.
Να ενυδατώνετε αμέσως μετά το μπάνιο για να εγκλωβίζετε την υγρασία.
Αποφύγετε να ντύνετε το παιδί με σκληρά ρούχα ή αυτά που ερεθίζουν όπως μάλλινα.
Το παιδί να κολυμπά στη θάλασσα με ζεστό καιρό όταν μπορεί καθώς το θαλασσινό νερό μειώνει τα συμπτώματα.
Εφαρμόστε δροσερές κομπρέσες στις ερεθισμένες περιοχές για να μειώσετε τη φαγούρα.
Να πίνει νερό για την ενυδάτωση του δέρματος.
Αναγνωρίστε στρεσογόνες καταστάσεις (όπως διαγωνισμούς) και σκεφτείτε πώς θα αντεπεξέρθετε.
Να κρατάτε τα νύχια του κοντά, γιατί αυτό μειώνει την πιθανότητα το ξύσιμο να βλάψει το δέρμα. Τη νύχτα,τα βαμβακερά γάντια μπορεί να εμποδίσουν το ξύσιμο.
Να χρησιμοποιείτε τη συνιστώμενη δόση απορρυπαντικού και άφθονο νερό για ξέβγαλμα των ρούχων.  Επίσης, να πλένετε τα καινούργια ρούχα πριν φορεθούν.

Ποιότητα ζωής

Η εξωτερίκευση των συναισθημάτων, η επαφή με τη φύση, το παιχνίδι, οι εξωτερικές δραστηριότητες φτιάχνουν τη διάθεση του παιδιού με έκζεμα και συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του. Σε όλα αυτά υπάρχει ένας σύμμαχος! H σειρά Xeracalm A.D. της Avène, μια σειρά με μαλακτικά προϊόντα 100% INSIDE OUT.
Η σειρά XeraCalm A.D Eau Thermale Avène δρα άμεσα στο αίσθημα του κνησμού χάρη στο I-modulia®, ένα αποκλειστικό βιοτεχνολογικό συστατικό.
Το προϊόν περιέχει μόνο τα απαραίτητα συστατικά για το δέρμα και δεν έχει συντηρητικά.
Έτσι το παιδί ανακουφίζεται από τη φαγούρα σε λίγες ημέρες και φτιάχνει η ποιότητα ζωής του.
Με τη χρήση των μαλακτικών XeraCalm, λέμε OUT στον κνησμό του εκζέματος από την 5η κιόλας ημέρα.

Το δέρμα νιώθει ανακούφιση στη στιγμή και προστατεύεται με διάρκεια και με απόλυτη ασφάλεια. Όλη η οικογένεια χαίρεται με την ηρεμία που ξαναβρίσκει το παιδί.

iatronet.gr

Δείτε εδώ...

Ο καρκίνος στα ιγμόρεια, εκτός του ότι μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου, είναι και δύσκολο να εντοπιστεί και να διαγνωστεί, παρά μόνο τα συμπτώματά του δείχνουν ένα σχετικά προχωρημένο στάδιο. Χωρίς ειδική εξέταση, συνήθως δεν γίνεται και διάγνωση της ασθένειας.

Παράλληλα, καθώς αναπτύσσεται επηρεάζει όλες τις κοιλότητες στην ρινική περιοχή του ασθενούς.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι τύποι των ιγμόρειων είναι τα σφηνοειδή, τα μετωπιαία, τα ηθμοειδή και της άνω γνάθου.

Ο καρκίνος των… ξυλουργών

Βάσει των επισημάνσεων και των σχετικών ερευνών, ο καρκίνος των ιγμόρειων είναι ο καρκίνος που πλήττει κυρίως τους επαγγελματίες που ασχολούνται με ξυλουργικές εργασίες. Συγκεκριμένα, η διαρκής έκθεση σε σκόνη ξύλου την κάνει να… κάθεται στα ιγμόρεια και στη συνέχεια να προωθεί την ανάπτυξη όγκων. Μια βιοψία επιβεβαιώνει τη διάγνωση του καρκίνου.

Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου είναι ότι αναπτύσσεται αθόρυβα. Ο συγκεκριμένος όγκος αναπτύσσεται στην ρινική κοιλότητα, «πιάνοντας» τον ελεύθερο χώρο και μπορεί να μεγαλώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να προκαλέσει συμπτώματα. Συχνά μιλάμε για έναν «σιωπηλό καρκίνο». Γενικά, όταν εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια είναι όταν πλέον ο όγκος είναι ήδη σχετικά σημαντικός. Όσο ταχύτερη είναι η διαχείριση, τόσο λιγότερο χρόνο έχει ο όγκος για να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί στα κοντινά όργανα.

Χρόνια ιγμορίτιδα και αιμορραγία τα συμπτώματα

Ένα βασικό σύμπτωμα όσων πάσχουν από καρκίνο των ιγμόρειων και της ρινικής κοιλότητας, είναι η χρόνια ιγμορίτιδα. Τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με εκείνα ενός κρυολογήματος με σημαντικές ρινικές εκκρίσεις. Η βλέννα μπορεί επίσης να ρέει από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, εφόσον τα συμπτώματα είναι επίμονα ή παρατηρήσετε ότι αλλάζουν.
Επίσης, στην περίπτωση καρκίνου στα ιγμόρεια είναι πιθανό ο ασθενής να έχει διαρκώς αιμορραγίες από τη μύτη. Η ποσότητα του αίματος δεν είναι μεγάλη, όμως είναι τακτική η εμφάνιση του. Αυτό συμβαίνει, διότι η βλεννογόνος ξεραίνεται και υποχωρεί λόγω του όγκου.

Πόνος στην περιοχή εμφανίζεται όταν πια ο καρκίνος έχει προχωρήσει πολύ και βρίσκεται σε εξελιγμένο στάδιο. Ανησυχητικό σημάδι είναι και πιθανό μούδιασμα στο πρόσωπο, αλλά και ξαφνική απώλεια της αίσθησης της όσφρησης.
Επίσης, μεγαλώνοντας ο όγκος στη συγκεκριμένη περιοχή είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει παραμόρφωση του προσώπου, καθώς εκδηλώνεται με διάφορα πρηξίματα, μεγαλύτερα ή μικρότερα σε μέγεθος.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Ο καρκίνος στα ιγμόρεια και τη ρινική κοιλότητα αντιμετωπίζεται χειρουργικά και στη συνέχεια ακολουθείται θεραπεία με ακτινοβολία. Συνήθως, απαιτείται χειρουργική αναδόμηση των κατεστραμμένων από την ακτινοθεραπεία ιγμορείων.

Με πληροφορίες από e-sante.fr

boro.gr

Δείτε εδώ...

Το 1994, ο μοριακός βιολόγος Jeffrey Friedman, καθηγητής του Πανεπιστημίου Rockefeller, ανακοίνωσε την ανακάλυψή της λεπτίνης μετά από πειράματα που έκανε σε παχύσαρκα ποντίκια. Διαπιστώθηκε ότι στα παχύσαρκα ποντίκια έλλειπε το ένα και μοναδικό γονίδιο που χρειάζεται για να παραχθεί η λεπτίνη. Όταν τους χορηγήθηκε λεπτίνη, το φαινόμενο αναστράφηκε και τα ποντίκια άρχισαν να χάνουν βάρος.
Η λεπτίνη, που πήρε το όνομα της από την ελληνική λέξη λεπτός, έχει μια συγκεκριμένη δράση στον εγκέφαλο (λειτουργεί στον υποθάλαμο), για τον έλεγχο του μεταβολισμού και της όρεξης. Διαχειρίζεται τις καύσεις του λίπους, δηλαδή αν οι ποσότητες λίπους θα αποθηκευθούν ή θα χρησιμοποιηθούν άμεσα για την παραγωγή ενέργειας.
Όσο αυξάνονται τα λιπώδη κύτταρα, τα επίπεδα λεπτίνης αυξάνονται και αυτά στο αίμα, και αυτό γίνεται γιατί ο οργανισμός προσπαθεί να δώσει εντολή στον εγκέφαλο να αυξήσει το μεταβολισμό και να επιβραδύνει την όρεξη για να βοηθήσει να καεί το επιπλέον λίπος.
Ενώ θα περίμενε κανείς στα άτομα με πολύ βάρος η λεπτίνη να προωθεί εντατικά την επαναφορά του βάρους στα φυσιολογικά για τον οργανισμό επίπεδα, αυτό δε συμβαίνει. Γιατί ενώ τα επίπεδα λεπτίνης είναι αυξημένα, ο εγκέφαλος έχει αποκτήσει πλέον ανοχή στη λεπτίνη και δεν ανταποκρίνεται στο ερέθισμα, με αποτέλεσμα να μην μπαίνει σε λειτουργία κανένας από τους μηχανισμούς  της δράσης της.

Η αντίσταση στη Λεπτίνη συμβάλλει στην παχυσαρκία

Έχετε δοκιμάσει διαφορετικές δίαιτες με μειωμένες θερμίδες και δεν χάνετε κιλά;
Δεν μπορείτε να χάσετε βάρος ανεξάρτητα από το πόσο ασκείστε;
Κερδίζετε συνεχώς βάρος ακόμα κι αν δεν έχετε αλλάξει την άσκηση ή τη διατροφή σας;
Νιώθετε ότι ο μεταβολισμός σας είναι ασυνήθιστα αργός;
Αν αντιμετωπίζετε κάτι από τα παραπάνω, μπορεί να έχετε εμφανίσει την ονομαζόμενη αντίσταση στην λεπτίνη.
Ο Φρίντμαν διατύπωσε την άποψη ότι η παχυσαρκία μπορεί να είναι αποτέλεσμα αντίστασης στη λεπτίνη. Η έννοια είναι ανάλογη με αυτή της αντίστασης στην ινσουλίνη όπου αγνοείται το μήνυμα της ορμόνης. Ο διαβήτης τύπου ΙΙ οφείλεται στο γεγονός ότι η ινσουλίνη, παρ’ ότι μπορεί να παράγεται σε σημαντικές ποσότητες στο σώμα, δεν μπορεί να δώσει το ορμονικό μήνυμα της εισόδου της γλυκόζης στα μυϊκά κύτταρα.
Κατά ανάλογο τρόπο, η παχυσαρκία πιθανότατα οφείλεται σε αδρανοποίηση του υποδοχέα της λεπτίνης στον εγκέφαλο, ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται την παρουσία της λεπτίνης στο αίμα και δεν προκαλεί το αίσθημα του κορεσμού της πείνας. Με άλλα λόγια ο εγκέφαλος των παχύσαρκων έχει αποκτήσει αντίσταση στη λεπτίνη.

Τι μπορείτε να κάνετε

Υπάρχουν τρόποι να ενισχύσετε τη δράση της λεπτίνης στον οργανισμό σας.

• Αυξήστε τις φυτικές ίνες. Το πεπτικό σύστημα καταβάλλει περισσότερη προσπάθεια για να επεξεργαστεί τα προϊόντα ολικής άλεσης και έτσι επιβραδύνει την διαδικασία της πέψης, εμποδίζοντας την απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα.
• Διατηρήστε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σας σε φυσιολογικά επίπεδα. Αποφύγετε την υπερβολική κατανάλωση απλών σακχάρων όπως η φρουκτόζη που έχει σχετιστεί με την ανάπτυξη ανοχής στη λεπτίνη.
• Ακολουθήστε τη μεσογειακή διατροφή. Έχει αποδειχθεί ότι διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες, επιβραδύνει τη διαδικασία της πέψης και τις «εκρήξεις» ινσουλίνης.
• Ξεκουράστε το σώμα σας. Έρευνες συσχετίζουν την έλλειψη ύπνου με μειωμένα επίπεδα λεπτίνης, για αυτό φροντίστε να ξεκουράζετε επαρκώς τον οργανισμό σας και να κοιμάστε 8 ώρες το βράδυ.
• Διαχειριστείτε το στρες. Αυξημένα επίπεδα στρες φαίνεται να επηρεάζουν τα επίπεδα λεπτίνης στο αίμα.

Διάγνωση & Θεραπεία

Τα επίπεδα λεπτίνης του οργανισμού μετρώνται με ακρίβεια με την αντίστοιχη εξέταση αίματος. Με την καθοδήγηση του θεράποντος Ιατρού, γίνεται συμπλήρωση των ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα μικροθρεπτικά συστατικά.
Η αντίσταση στη λεπτίνη ρυθμίζεται και ο οργανισμός επανέρχεται στη φυσιολογική λειτουργία του, χάνοντας βάρος μόνιμα και με φυσικό τρόπο.

Dr. Νικολέτα Κοΐνη M.D.
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής

iator.gr

Δείτε εδώ...

Η πλάκα είναι μια κολλώδης, λεπτή, μαλακή επίστρωση βακτηρίων που συσσωρεύεται στα δόντια, στα οδοντικά σφραγίσματα, στα ούλα και στη γλώσσα.
Η στοματική υγιεινή επικεντρώνεται εν πολοίς στην καταπολέμηση της πλάκας και της πέτρας. Όταν πολλαπλά στρώματα πλάκας συνδυάζονται με ανόργανα συστατικά που υπάρχουν στο σάλιο σας, τότε σκληραίνει και γίνεται η γνωστή λευκή, ασβεστώδης ουσία, που την ξέρετε ως πέτρα στα δόντια.
Τι κάνει η "πέτρα" στα δόντια
Η πέτρα δημιουργεί ένα “γόνιμο έδαφος” για τα βακτήρια του στόματος, που τρέφονται με τα σάκχαρα από τις τροφές που καταναλώνετε. Επίσης, σχηματίζει οξύ κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το οποίο διασπά το σμάλτο των δοντιών, οδηγώντας σε οδοντικές κοιλότητες. Τα βακτήρια παράγουν επίσης τοξίνες, που προκαλούν διάφορα περιοδοντικά προβλήματα (δηλαδή στα ούλα).
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στην συσσώρευση πλάκας, όπως κακή στοματική υγιεινή, η κακή τεχνική στο βούρτσισμα, οι κακές διατροφικές επιλογές, η κληρονομικότητα και η μη επίσκεψη στον οδοντίατρο.
Η καλή στοματική υγιεινή είναι το κλειδί για την πρόληψη στην δημιουργίας πλάκας και πέτρας.
Σε γενικές γραμμές πρέπει να:
    Βουρτσίζετε τα δόντια σας με μια καλή οδοντόκρεμα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Χρησιμοποιήστε μια μαλακή, νάιλον οδοντόβουρτσα με στρογγυλεμένες τρίχες. Κρατήστε τη πινέλο σε γωνία 45 μοιρών ως προς τη γραμμή των ούλων σας
    Βεβαιωθείτε ότι βουρτσίζετε και τη γλώσσα σας εκτός από τα δόντια σας, επειδή και εκεί συσσωρεύονται και αναπτύσσονται βακτήρια, που οδηγούν σε συσσώρευση πλάκας
    Χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα τακτικά για να καθαρίζετε τα δόντια και τα ούλα σας
Εκτός από την τακτική στοματική υγιεινή, μπορείτε να εφαρμόσετε και κάποιες φυσικές θεραπείες για την αφαίρεση της πλάκας και πέτρας:
Στοματική υγιεινή: Μαγειρική Σόδα
Η μαγειρική σόδα, που ονομάζεται επίσης διττανθρακικό νάτριο, είναι μια πολύ καλή φυσική θεραπεία για την αφαίρεση της πλάκας. Εξουδετερώνει τα οξέα στο στόμα, μειώνοντας έτσι την ποσότητα των επιβλαβών βακτηρίων σε αυτό. Βοηθά επίσης στην λεύκανση και την πιο υγιή εμφάνιση των δοντιών σας.
Έρευνα του 2008, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Clinical Dentistry, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μαγειρική σόδα μπορεί να αφαιρέσει πιο αποτελεσματικά την πλάκα σε σύγκριση με άλλα προϊόντα που δεν περιέχουν σόδα.
    Βάλτε μια μικρή ποσότητα μαγειρικής σόδας σε μια υγρή οδοντόβουρτσα και βουρτσίστε τα δόντια σας με αυτό. Ξεπλύνετε το στόμα και τα δόντια σας πολύ καλά με χλιαρό νερό
    Εναλλακτικά, ανακατέψτε 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι με 2 κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα. Βουτήξτε μια βρεγμένη οδοντόβουρτσα στο μείγμα. Βουρτσίστε απαλά τα δόντια σας με αυτήν τη σκόνη
    Μια άλλη επιλογή είναι να αναμίξετε 1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα με αρκετό υπεροξείδιο του υδρογόνου (οξυζενέ), για να φτιάξετε μια πάστα. Χρησιμοποιήστε τη για να βουρτσίσετε τα δόντια και τα ούλα σας, φτύνοντας πάντα και ξεπλένοντας καλά το στόμα σας.
    Χρησιμοποιήστε οποιαδήποτε από αυτές τις θεραπείες μία ή δύο φορές την εβδομάδα
Σημείωση: Μην χρησιμοποιήσετε μαγειρική σόδα πάρα πολύ συχνά, καθώς μπορεί να βλάψει το σμάλτο των δοντιών σε βάθος χρόνου.
Στοματική υγιεινή: Αλόη
Η αλόη βέρα είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της νόσου των ούλων που προκαλείται από την πλάκα και την πέτρα. Είναι ένα φυσικό αντιμικροβιακό, που σκοτώνει τα βακτήρια τα οποία προκαλούν συσσώρευση πλάκας. Επίσης, καταπολεμά την κακοσμία του στόματος.
Έρευνα του 2014, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Oral Health and Dental Management έδειξε ότι η αλόη επιδεικνύει παρόμοια επίδραση απέναντι στην πλάκα και την ουλίτιδα σε σύγκριση με τα στοματικά διαλύματα του εμπορίου (αυτά που περιέχουν χλωρεξιδίνη).
    Κόψτε ένα φύλλο από φυτό αλόη βέρα και συλλέξτε το υγρό που βγάζει
    Τρίψτε το υγρό αυτό απευθείας στα δόντια σας και τη γραμμή των ούλων
    Αφήστε το για 10 λεπτά και στη συνέχεια ξεπλύνετε με κρύο νερό
    Εφαρμόστε αυτή την τεχνική δύο φορές την ημέρα
Στοματική υγιεινή: Γαρίφαλο
Το τριμμένο γαρίφαλο σε σκόνη έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως εδώ και πάρα πολλά χρόνια ως σπιτική θεραπεία για την ανακούφιση από πονόδοντους. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση μικροβίων στο στόμα, τα οποία προκαλούν πλάκα και πέτρα.
Έρευνα του 2014, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Indian Society of Periodontology, έδειξε ότι ένα φυτικό διάλυμα με γαρίφαλο, έλαιο από δέντρο τσαγιού και βασιλικό, μειώνει τον πληθυσμό μικροβίων στο στόμα, καταπολεμώντας αποτελεσματικά την πλάκα και τη ουλίτιδα.
    Ανακατέψτε 1 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο γαρίφαλο και λίγο ελαιόλαδο
    Εφαρμόστε αυτό το μείγμα στα δόντια σας. Περιμένετε λίγα λεπτά και στη συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό
    Επαναλάβετε δύο φορές την ημέρα
    Επίσης, μπορείτε να μασάτε 1 ή 2 σκελίδες/κλωναράκια από γαρίφαλο σε τακτική βάση για καλύτερη στοματική υγεία, αλλά και για να μειώσετε την κακή αναπνοή που προκαλείται από τα βακτήρια στο στόμα σας.

πηγή iatropedia.gr

usay.gr

Δείτε εδώ...

Στις περισσότερες των περιπτώσεων η δισκοκήλη αντιμετωπίζεται χωρίς χειρουργείο, αλλά συντηρητικά. Όταν, όμως, οι πόνοι επιμένουν κάνοντας δύσκολη την καθημερινότητα του ασθενούς, τότε το χειρουργείο επιβάλλεται για να ανακουφιστεί ο πάσχων από το πρόβλημα αυτό και τους πόνους που του προκαλεί.

Η δισκοκήλη εντοπίζεται κυρίως στην οσφυϊκή χώρα και μόνο στο 20% των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται χειρουργικά.

Εάν κι εφόσον πρόκειται ή σκέφτεσαι να υποβληθείς σε επέμβαση για τη δισκοκήλη, καλό θα είναι να ξέρεις 5 βασικά πράγματα για την επέμβαση αυτή.

Είναι η έσχατη λύση

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χειρουργική επέμβαση είναι η έσχατη λύση, εφόσον η κήλη συμπιέζει κάποιο νεύρο στη ρίζα του, προκαλώντας δυσκολία στην κίνηση και έντονους πόνους. Εφόσον οι άλλες λύσεις και θεραπείες (αντιφλεγμονώδη, φυσιοθεραπείες κλπ.) δεν έχουν αποτέλεσμα τότε πάμε στην χειρουργική επέμβαση.
Στην περίπτωση αυτή συνιστάται η αναμονή 6-8 εβδομάδες πριν το χειρουργείο και παρακολουθείται έως και έναν χρόνο, εφόσον ο πόνος είναι υποφερτός.
Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που απαιτούν άμεση επέμβαση, όπως όταν είναι δύσκολο να κινηθεί το πόδι του ασθενούς, οι μύες του μηρού είναι λιγότερο κινητικοί, με αποτέλεσμα να οδηγείται σε ατροφία, προκαλεί θέμα ακράτειας ούρων ή έντονο πόνο.

Είναι ο πόνος και η επιδείνωσή του, λοιπόν, που καθορίζει την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. Αυτή επιτρέπει την απελευθέρωση της συμπιεσμένης ρίζας νεύρου. Σε περίπτωση αμφιβολίας ή αντίθετων ιατρικών απόψεων, είναι χρήσιμο να συμβουλευτείτε δύο ή και τρεις ειδικούς.
Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται από τον χειρουργό, καθώς καμία δεν θεωρείται καλύτερη από μια άλλη. Ο χειρουργός που θα αναλάβει την επέμβαση πρέπει, οπωσδήποτε, να είναι εξειδικευμένος σε επεμβάσεις στην σπονδυλική στήλη.

Η επέμβαση δεν εξαλείφει όλους τους πόνους

Η χειρουργική επέμβαση ανακουφίζει τον πόνο που σχετίζεται με την ισχιαλγία, η οποία ξεκινά από τον γλουτό και καταλήγει στο πόδι. Από την άλλη, όμως, δεν έχει καμία ή ελάχιστη επίδραση στον πόνο στην πλάτη, που προκαλείται από το πρόβλημα στον δίσκο, μιας και αυτή η χειρουργική επέμβαση δεν τον επισκευάζει, απλά αφαιρεί το μέρος που συμπιέζει το νεύρο.
Επιπλέον, εάν ο πόνος που σχετίζεται με την ισχιαλγία εξαφανιστεί μόλις λειτουργήσει μετά την αφύπνιση σε 80 έως 90% των περιπτώσεων, η ανακούφιση είναι μερική εάν το νεύρο έχει συμπιεστεί έντονα. Είναι λοιπόν απαραίτητο να περιμένετε μερικές εβδομάδες πριν εξαφανιστεί ο πόνος, ο χρόνος, δηλαδή, που χρειάζεται το νεύρο για να ανακάμψει.

Εάν, όμως, το νεύρο είναι πάρα πολύ κατεστραμμένο, το αποτέλεσμα της εγχείρησης δεν θα είναι το αναμενόμενο. Οι ασθενείς παραπέμπουν σε κέντρο φροντίδας πόνου. Είναι προτιμότερο να μην αφήνεται ένας ισχυρός πόνος, όταν η θεραπεία αποτυγχάνει, ιδανικά όχι περισσότερο από 6 μήνες, λένε οι ειδικοί.

Μπορεί να έχει παρενέργειες

Άτομα τα οποία υποβάλλονται σε τέτοιου είδους επέμβαση έχει τύχει να αναφέρουν θέμα ακράτειας ούρων. Το θετικό είναι ότι δεν οφείλεται στην πρόκληση κάποιας μόνιμης βλάβης, αλλά στην αναισθησία ή τη λήψη σχετικών φαρμάκων που έχει προηγηθεί και ξεπερνιέται μετά από λίγες ώρες ή μερικές μέρες.

Αλλά μπορεί, επίσης, να προκληθεί από ένα αιμάτωμα που συμπιέζει τα νεύρα που κατεβαίνουν στο περίνεο. Μια επιπλοκή ευτυχώς σπάνια (περίπου το 1% των περιπτώσεων), αλλά σοβαρή, που απαιτεί επείγουσα παρέμβαση. Καλύτερα να μην παραμελήσετε αυτή την αίσθηση και να μιλήσετε με τους νοσηλευτές ή το χειρουργό, προτείνουν οι ειδικοί. Στην περίπτωση αυτή, θα διεξαχθεί μαγνητική τομογραφία για να ελεγχθεί η παρουσία πιθανού αιματώματος.

Σταδιακή αποθεραπεία

Συνήθως βγαίνουμε από το νοσοκομείο, μετά από 2 έως 3 ημέρες, οπότε και θα πρέπει να περιμένουμε μερικές εβδομάδες έως τρεις μήνες, πριν ανακάμψει πλήρως ο οργανισμός μας. Η επανέναρξη των δραστηριοτήτων γίνεται σταδιακά, ξεκινώντας από το ελαφρύ περπάτημα.
Όταν η κήλη είναι χρόνια και σχετίζεται με ατροφία των μυών, οι φυσιοθεραπευτικές συνεδρίες συχνά συνταγογραφούνται για να ενισχύσουν την πλάτη. Η επανέναρξη αθλητικών δραστηριοτήτων είναι δυνατή μετά από 2 έως 3 μήνες.

Προσοχή! Η επέμβαση δεν εμποδίζει μια γυναίκα να μείνει έγκυος. Με την προϋπόθεση, φυσικά, να περιμένει έως ότου η κατάσταση της πλάτης έχει επανέλθει πλήρως, δηλαδή μετά από 6 μήνες έως ένα έτος.

Η κήλη είναι πιθανό να εμφανιστεί ξανά

Είτε λίγες μέρες μετά την επέμβαση, είτε λίγους μήνες αργότερα, η κήλη είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί ξανά. Κι αυτό γιατί, εάν ο δίσκος έχει ραγίσει, θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, οπότε και κρίνεται απαραίτητη η ιατρική φροντίδα.
Σε περίπτωση αποτυχίας της πρώτης επέμβασης, το ενδεχόμενο μιας δεύτερης μπορεί να εξεταστεί, αλλά μετά από μερικούς μήνες. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει η λύση της σπονδυλοδεσίας.

Πρόκειται για την οποία ενώνονται οι σπόνδυλοι πάνω και κάτω από την κήλη για να μπλοκάρει τον δίσκο και να προστατεύσει το νεύρο από περαιτέρω συμπίεση. Είναι μια βαρύτερη χειρουργική επέμβαση, η οποία διαρκεί 2 έως 3 ώρες, απαιτεί 5 έως 6 ημέρες νοσηλείας και 3 έως 4 μήνες ανάκαμψης, αλλά αποτρέπει μια νέα επέμβαση.

Με πληροφορίες από santemagazine.fr

boro.gr

Δείτε εδώ...

Ενούρηση ονομάζεται η ακούσια απώλεια ούρων κατά τον ύπνο μετά την ηλικία κατά την οποία ο έλεγχος της κύστης θα έπρεπε να έχει αποκτηθεί από το παιδί.  Εάν και η εκμάθηση της τουαλέτας διαφέρει από παιδί σε παιδί, γιατί το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό, είναι αποδεκτό ότι μετά από το 5ο-6ο έτος ένα παιδί είναι σε θέση να παραμένει στεγνό το βράδυ.
Αν το το παιδί σας δεν είναι σε θέση να ελέγχει την κύστη του μετά τα 5 χρόνια δεν σημαίνει ότι δεν είναι φυσιολογικό, πολλά παιδιά βρέχουν ακόμα το κρεβάτι τους μετά από αυτή την ηλικία.  Αυτή η έλλειψη ελέγχου ονομάζεται νυχτερινή ενούρηση.
Η διάγνωση της νυχτερινής ενούρησης γίνεται σε παιδιά 5 – 6 ετών όταν αυτά έχουν δύο ή περισσότερα επεισόδια κατά τη διάρκεια ενός μήνα, ενώ για παιδιά άνω των 6 ετών όταν παρατηρηθούν ένα ή περισσότερα επεισόδια ανά μήνα. Δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πάσχοντα τα παιδιά κάτω των 5 ετών, αλλά ούτε αυτά με νοητική υστέρηση οποιασδήποτε ηλικίας.
Η ενούρηση χαρακτηρίζεται ως πρωτοπαθής νυκτερινή ενούρηση όταν συνεχίζεται από τη γέννηση και δευτεροπαθής νυκτερινή ενούρηση όταν αρχίζει μετά από περίοδο εγκράτειας 6 μηνών τουλάχιστον. Είναι τρεις φορές πιο συχνή στα αγόρια απ’ ότι στα κορίτσια.
Η ενούρηση είναι πολύ πιο συχνή από ό, τι νομίζετε, μόνο το 70% των παιδιών είναι στεγνά τη νύχτα μέχρι την ηλικία των 7 ετών, ενώ το υπόλοιπο 30% δεν είναι.  Μερικά εναλλάσσουν περιόδους που βρέχουν το κρεβάτι τους με περιόδους που παραμένουν στεγνά, άλλα απλά δεν θα ελέγξουν πλήρως την βραδινή ούρηση πριν από τα 7 χρόνια, τα 10 χρόνια ή ακόμα και τα 15 χρόνια.
Το παιδί σας είναι μεταξύ 5 και 7 χρονών και κατουριέται το βράδυ;  Μην πανικοβάλλεστε, μην το αγχώνεται και το κάνετε να αισθάνεται ένοχο, αν πάσχει από ενούρηση, είναι κάτι πολύ κοινό σε αυτήν την ηλικία.  Συζητήστε με το γιατρό σας για να σας καθησυχάσει και να σας βοηθήσει να βρείτε πρακτικές λύσεις.  Αν νιώθει ότι υπάρχουν πραγματικοί λόγοι για να ανησυχείτε, θα σας συμβουλεύσει και θα υποστηρίξει το παιδί σας. Μετά από τα 7 χρόνια, που η ενούρηση είναι λιγότερο συχνή, θα βρείτε τρόπους που θα βοηθήσουν εσάς και το παιδί σας  ν’αντιμετωπίσετε αυτή την δυσάρεστη κατάσταση πιο ανώδυνα.
Τα αίτια της ενούρησης είναι πολλά, μερικά παραμένουν άγνωστα ακόμη και σήμερα.
Κληρονομικότητα κύρια αιτία της ενούρησης:
Η κληρονομικότητα είναι μια συχνή αιτία της ενούρησης, ένα παιδί που βρέχει το κρεβάτι του μετά τα 5 χρόνια έχει πολύ συχνά έναν γονέα ο οποίος έπασχε επίσης από ενούρηση.
Ύπνος ως αιτία της ενούρησης:
Η δεύτερη αιτία της ενούρησης είναι ο ύπνος, μερικά παιδιά κοιμούνται τόσο βαθιά που δεν μπορούν να ξυπνήσουν από την ανάγκη να ουρήσουν. Ενώ μερικοί συνιστούν να ξυπνάμε τη νύχτα το παιδί για να ουρήσει, η πλειοψηφία των γιατρών πιστεύει ότι το όφελος είναι λιγότερο σημαντικό από τα μειονεκτήματα.  Ο βαθύς ύπνος είναι απαραίτητος για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού σας, οπότε θα συστήσουμε  να το αφήνετε να κοιμηθεί.
Νυχτερινοί τρόμοι ως αιτία της ενούρησης:
Οι νυχτερινοί τρόμοι και οι εφιάλτες μπορεί να αναστατώσουν το παιδί σας στο σημείο που να ουρήσει στο κρεβάτι.  Οι εφιάλτες μπορεί να υποδεικνύουν ένα ψυχολογικό πρόβλημα, οπότε η ιατρική παρακολούθηση πρέπει να λύσει το πρόβλημα του παιδιού και, κατά συνέπεια, το πρόβλημα της ενούρησης.
Μια αλλαγή στη ζωή του παιδιού μπορεί να προκαλέσει ενούρηση:
Μια αλλαγή στη ζωή του παιδιού μπορεί να προκαλέσει άγχος και ενούρηση, οι συχνότερες αφορούν την άφιξη ενός νέου παιδιού, κάποια μετακόμιση, το διαζύγιο ή την ασθένεια ενός γονέα.
Η μικρή κύστη  μπορεί να είναι υπεύθυνη για την ενούρηση:
Μια κύστη μικρής χωρητικότητας και μία ανωριμότητα της κύστης μπορεί να είναι  αιτίες της ενούρησης. Δυστυχώς λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε σ’αυτή την περίπτωση, παρά μόνο περιμένουμε έως ότου το παιδί ωριμάσει και αρχίσει να στέλνει τα σήματα ελέγχου του σφιγκτήρα του στον εγκέφαλο.  Εν τω μεταξύ, είναι δυνατόν να αποφευχθεί η υπερβολική κατανάλωση υγρών πριν τον ύπνο και να μάθει να αδειάζει την κύστη του πριν πάει στο κρεβάτι.
Υπάρχουν και άλλες πιο σπάνιες ιατρικές αιτίες, όπως η έλλειψη των υπεύθυνων ορμονών για την επιβράδυνση της παραγωγής των ούρων κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Άλλες αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν το παιδί σας σε επεισόδιο νυχτερινής ενούρησης:

• Ήπιε πάρα πολλά υγρά το προηγούμενο βράδυ.
• Είδε ένα κακό όνειρο.
• Έκανε κρύο τη νύχτα.
• Μπορεί να είχε ένα πρόβλημα στο σχολείο με το δάσκαλο ή έναν από τους συμμαθητές του.

Εργαστηριακές Εξετάσεις:
Προτεραιότητα έχει το υπερηχογράφημα νεφρών, ουρητήρων και ουροδόχου κύστης. Το υπερηχογράφημα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με την εκτίμηση της ποσότητας των ούρων πριν και μετά την ούρηση, για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν υπολείμματα ούρων στην ουροδόχο κύστη (εάν το παιδί δεν αδειάζει τελείως την κύστη του με κάθε ούρηση, είναι πιθανό να αναπτύξει διαταραχές της ούρησης). Απαραίτητη, επίσης, είναι η γενική και η καλλιέργεια ούρων, που θα αποκαλύψουν τυχόν ουρολοίμωξη η οποία σχετίζεται με την απώλεια ούρων.
Μερικές συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί σας να μείνει στεγνό το βράδυ :
Δεν υπάρχει συνταγή για την επιτάχυνση της διαδικασίας εκμάθησης τουαλέτας το βράδυ.  Ένα παιδί μένει στεγνό τη νύχτα όταν είναι έτοιμο και όταν θέλει.  Αλλά ακόμα και όταν είναι έτοιμο, η εκμάθηση μπορεί να πάρει μερικές φορές χρόνο ή να είναι λιγότερο εύκολο για μερικά παιδιά.  Μικρά ατυχήματα ή ενούρηση δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο κατά τους πρώτους μήνες της εκπαίδευσης.
Ακολουθούν κάποιες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν την εκπαίδευση του παιδιού τη νύχτα ή να συμβάλουν στη μείωση του αριθμού των μικρών ατυχημάτων.

• Διδάξτε στο παιδί σας να ουρεί πριν πάει για ύπνο.
• Αποφύγετε να πίνει πάρα πολύ πριν από το κρεβάτι.
• Προτιμήστε πιτζάμες ή νυχτικό που ανοίγουν εύκολα.
• Βάλτε ένα γιογιό κοντά στο κρεβάτι, τουλάχιστον έως ότου το παιδί σας είναι σε θέση να ελέγχει πλήρως την κύστη του.
• Ανάψτε ένα μικρό φωτάκι νυκτός για να μπορεί εύκολα και γρήγορα να βρεθεί στο γιογιό ή την τουαλέτα.

Τώρα αν το παιδί σας έχει έλεγχο της κύστης του αλλά μερικές φορές βρέχει το κρεβάτι του κι αυτό πάλι είναι φυσιολογικό. Η εκμάθηση τουαλέτας είναι ένα επίτευγμα που μπορεί να διακοπεί προσωρινά, για διάφορους λόγους. Χρειάζεται ίσως λίγο περισσότερο χρόνο για να μεγαλώσει και να γίνει εντελώς στεγνό τη νύχτα.
Όπως σε κάθε μάθηση συμβαίνουν κι εδώ προσωρινές παλινδρομήσεις.  Μην το μαλώνετε, οι επιπλήξεις δεν βοηθούν, ενημερώστε το γιατρό σας μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε αυτό το φαινόμενο παλινδρόμησης.
Φαρμακευτική αγωγή που δίνεται από το γιατρό όταν υπάρχει σοβαρός λόγος:

• Imipramine. (Aντικαταθλιπτικό)
• Desmopressin. (Mειώνει την παραγωγή ούρων)
• Oxybutynin. (Περιορίζει τις συσπάσεις της κύστης)

Τα φάρμακα αυτά θεωρούνται αποτελεσματικά σε αρκετές περιπτώσεις αλλά μπορεί να συνοδεύονται από παρενέργειες. Μετά το τέλος της θεραπείας το πρόβλημα μπορεί να επιστρέψει (υποτροπή).

Ευγενία Καράμπελα,
Παιδίατρος

iator.gr

Δείτε εδώ...